________________
अकल्प्य वस्तु कल्प्य (लेवा योग्य ) थाय छे. एकान्ते कल्प्यज कल्पे अने अकल्प्य न ज कल्पे एम नथी, किन्तु जेवो देश काळ प्रमुख प्रसंग होय तेवी रीते ते कल्प्याकल्प्यनो विवेक राखी शकाय. केमके देशकाळादिक योगे अकल्प्य पण कल्प्य थाय अने कल्प्य पण अकन्प्य थाय. १४३-१४६.
एते स्याद्वाद रीते कल्प्याकल्प्य विधि बतावी मन वचन काय योगनो निग्रह करवा माटे संचेपथी कहे छ:तच्चिन्त्यं तद्भाष्यं तत्कार्यं भवति सर्वथा यतिना। नात्मपरोभयबाधकमिह यत्परतश्च सर्वाद्धम् ॥१४७॥
भावार्थ-जेथी स्वपर कोइने कदापि पण आलोक के परलोकमां पीडा न थाय एवं ज मुनिए सर्वथा चिंतववं, एवं ज बोलवू अने एवं ज करवू. १४७. * विवेचन-संयमधारी साधुजनोए सर्वथा आत रौद्र ए बंने ध्यानने दूर करी मनवडे एवं ( रु९) चिन्तवq, जीह्वा| वडे पण एवु ज वचन वदवू भने कायावडे पण धावन वल्गनादिक अजयणावाळी क्रिया तजी एवुज कार्य करवू के जेथी ते कदापि कोइने पण (पोताने के परने ) बाधककारी-हानिकारी न थाय. १४७.
हवे शास्त्रकार सघळी इन्द्रियोने नियममा राखवा माटे उपदिशे छे:सर्वार्थेष्विन्द्रियसंगतेषु वैराग्यमार्गविघ्नेषु । परिसंख्यानं कार्य कार्य परमिच्छता नियतम् ॥ १४८ ।।
भावार्थ-वैराग्य मार्गमा विघ्नकारी, इंद्रिय संबंधी सर्व विषयोमा मोक्षाभिलाषी मुनिए निचे नियम-निग्रह करवो. १४८
For Personal Private Use Only
A
Mw.jainelibrary.org