________________
साधु
प्रतिष्
॥३३२॥
जाणे न होय, ते लागे बे. !!! ॥ ३३ ॥
॥ एम अंतरात्मा थर परमात्माने जोनं लुं से कहे ठे.
॥ यो विशुद्धः प्रसन्नात्मा परं ज्योतिः सनातनः । सोहं तस्मात्प्रपश्यामि स्वस्मिन्नात्मानमच्युतम् ॥ ३४ ॥
अर्थः- जे संत निर्मल बे, ज्यानंदमय छे, परम ज्योतिर्मय बे, मने जे सनातन बे तेन हुं हुं, एटलामाटे मारामा रहेला अच्युत आत्मा जे परमात्मा ते तेने हवे हुं विशेषे करी जोनुं हुं ॥ ३४ ॥
॥ हवे तेज वृत्तिनो अभ्यास करतो ते कहे बे. ॥
बाह्यात्मानमिति त्यक्त्वा प्रसन्ने चांतरात्मनि । विधूतकल्पनाजालं परमात्मानमन्यसेत् ॥ ३५ ॥ अर्थः- ए प्रकारे बाह्य आत्मानो साग करी प्रसन्न एवा अंतरात्मामा रही सर्व कल्पनाजालथी रहित एका परमात्मानो अभ्यास करवो. ॥ ३५ ॥
सूचना - सर्वकाळे न बने तो, सामायकनी अंदर आत्मानुजवना अनिलापिए, या श्लोकमां जगविली अज्यास करवो ए ठीक बे. ॥
॥ हवे बंध ने मोनुं कारण कहे ते. ॥
मोजावेतौ प्रमेतर निबंधनौ । बंधश्च परसंबंधात्तनेदाभ्यासतः शिवम् || ३६ ||
अर्थः- आत्माने परवस्तुना संबंधयी बंध वे, एमज आत्मा ने परवस्तुना जेदना अभ्यासघी मोक्ष ठेवळी बंधनुं कारण परवस्तुमां प्रात्मत्रांति बे. तेमज मोनुं कारण तेथे विपरीत एटले स्ववस्तुमां स्वपणुं ने परवस्तुमां परपणुं जाबुं. अने तेमज आचरखं एम बे. ॥ ३६ ॥
॥ हवे ज्ञानी ने अज्ञानीनो जेद बतावे ते. ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
सूत्र
अर्थः
||३३१
www.jainelibrary.org
