________________
नवपदवृत्ति: पू. देव. वृ. यशो
॥ १२७॥
के हुति । पंकयदलच्छि ! का वा गयाण पाणप्पिया कहसुं ॥ ६९॥ लहिउं पढिज्जमाणंपि तीऍ भणियं करेणुया (करेऽणुया) नाह ! | तो विम्हण पढियं, अन्नं लहु नागदत्तेण ॥७०॥ पुच्छंति थोवलोभा भवसुहहेऊ जणस्स को सिट्ठो ? । केरिसया वा नगरी, न होइ परचक्कदुल्लंघा || ७१|| अप्पायारा उत्तरामिमस्स कहिऊण जंपइ तओ सा । गूढचउत्थं किंचिवि, सक्कयभासाएँ पढसु पिय ! || ७२ || प्रसरति मनसिजवायौ लीलालसनयनपल्लवविलासा । कं मदवशं न कुरुते, " पढियं तो नागदत्तेण ॥ ७३ ॥ इयरीयवि सुचिरं चिंतिऊण रंजियमणाऍ भणियमिणं । पिययम ! लद्धमिमंपि हु, यौवनवनकन्दली बाला ॥७४॥ ता बुद्धिपयरिसं से, अवलोइय भणइ नागदत्तोऽवि । भणसु पिए! किंवि तुमपि जेण अहयं | वियाणामि ।। ७५ ।। तो पभणइ नागवसू अद्धाबंधेण विरइयमउव्व । गूढचउत्थइगूढं पिययम ! सुण एगचित्तो तं ॥ ७६ ॥ मा रातु भावहारक नीतीनां निलयदा नवर कीर्ते । धौतस्वनरपते ता क्षीणार्त्तिगृहा सुगतकीला ॥७७॥ सुइरं विचितिऊणं लद्धे कहकहवि भणइ तो एसो। साहु अउव्वं सुंदरि ! पढियं लद्धं व किच्छेणं ॥ ७८ ॥ मालतीहारनीहारक्षीराभा दानवस्तुता । स्वकीयकीर्त्तिधौतेव, तूर्यपादोऽस्य तु प्रिये ! ॥ ७९ ॥ भारती वरदाऽस्तु ते, भावियचित्ततेणं, इमस्स चिंतिय पुणो पुणो चेव । परिवत्तं तस्सेसा बुद्धी सुंदरयरा जाया ॥ ८० ॥ माराणुभावहारगपाएण इमाए कामविजयित्तं भणियं गुणाण सारं तं पुण विरलं जओ आह ||८१|| अह्नाय वह्नौ बहवो विशन्ति शस्त्रैः स्वदेहानि विदारयन्ति । चित्राणि कृच्छ्राणि समाचरन्ति, | मारारिवीरं विरला जयन्ति ॥ ८२ ॥ एयं पुण एवं चिय, कहन्नहाऽहं विवेयजुत्तोऽवि । विसयासत्तो चिट्ठामि एत्थ वीसरिय अत्ताणं || ८३ || एमाइ चिंतयंतो, नागवसूऍ स एवमाभट्ठो। पिययम ! किमण्णचित्तो व दीससे संपयं कहसु ? ॥८४॥ | तो जाव नागदत्तो हिययगयं कहइ तीऍ सब्भावं । आसन्ने ताव घरे अक्कंदरवो समुच्छलिओ ॥८५॥ अविय हा पुत्त ! पुत ! पियमाइभत्त ! हा नाह ! कहिं गओ साह ? । हा भायभइणिवच्छल ! कह छलिओ हय कयंतेणं ? ॥ ८६ ॥ हा सामिय ! गुणगणमणिकरंड ! एमाइबहलहलबोली । विलवंति माइभज्जाभयणीपणईण सद्देहिं ॥८७॥ तं सोऊ नागवसू भणइ पियं णाह ! किं इमं एवं । अक्कंदंति वराया विलवंता करुणसद्देहिं ? ॥८८॥ भणइ पिए! जमदंडो सो अज्ज इमाण निवडिओ गेहे । पेक्खंताणवि जेणं गिहसामी निहणमुवणीओ ।। ८९ ।। माया नो भज्जा नो भइणी नो नो य पणइवग्गो य । नो अत्था सुसमत्था रक्खंति जमेण हीरंतं ॥९० ।। ता अम्हाणवि एसो न पहुप्पड़ जा अकज्जपडियारो । अवियाणियआगमणो जमराओ सव्वनासयरो ।। ९१।। तावुज्जमं करेमो सुंदरि ! सव्वन्नुभासिए धम्मे । बहुविहजम्मणजरमरणरोगसोगाइअंतयरे ॥ ९२ ॥ तीए वुत्तं तुमए जं दिट्ठ विसयनिरभिलासित्तं ।
For Personal & Private Use Only
Jain Educatinational
॥१२७॥
www.brary.org