________________
॥१०॥
श्रीराम जाण्यो ध्यायो आतमा, आवरणरहित दोय सिरे॥ आतमझान ते
खक. पुःख हरे, एदीज शिवहेतु प्रसिह रे ॥ एडीज ॥ संवेग ॥ ४ ॥ चोथे खंभे सातमी, ढाल पूरण थइ ते खास रे ॥ नव पद महिमा जे सुणे, ते पामे सुजश विलास रे ॥ ते ॥ संवेग ॥४१॥ अर्थ-माटे आत्माने हानीनां वचने करी जाण्यो, जाणीने तेनेज तापपणे वीरनीरवत तथा अग्निलोहपिंमवत् ध्यायो तो ते ध्यानार प्राणी आठ कर्मना आवरणरहित थाय. आत्माना मूल | गुण प्रगट करीने सिद्धपणुं पामे, माटे आत्माने आत्मज्ञानपणे रमण करतां तेज श्रात्मज्ञान ते सर्व दुःखनो हर्ता थाय, अने प्रसिद्धपणे तेज (शिव के०) मोदनो हेतु थाय, एस निःसंशयपणे| जाणवू, माटे मोदना वांडक प्राणीए यात्मपरिणति सुधारवी. "श्रात्मैव सुखपुःखकर्ता निजगुण
नोक्ता आत्मा आत्मनैवात्मानं पश्यति ॥ यदात्मात्मानं पश्यति तदात्मा सहजगुणधारकः स्यात् 4॥ शुधवनावः उज्ज्वललोकाग्रे स्वतृतीय नागन्यूनावगाहनायां सर्व सिझा वसंति” ॥ ४० ॥ ए चोथा खंमने विष सुंदर सातमी ढाल पूरी थर. ए नव पदनो महिमा जे प्राणी सांजले ते ४ प्राणी रुमा जशना विलासने पामे ॥४१॥
॥दोहा॥ इणी परे देश देशना, रह्यो जाम मुनिचंद ॥ तव श्रीपाल ते विनवे, धरतो विनय अमंद ॥१॥ नगवन ! कहो कुण कर्मथी, बालपणे मुज देह ॥
महारोग ए नपनो, कुण सुकृते दुवो बेद ॥२॥ & अर्थ-ए प्रकारे देशना दश्ने जे वारे मुनि मांहे चंजमा समान अजितसेन राजर्षि बोली। रह्या ते वारे श्रीपाल घणो विनय धरतो थको मुनिने विनवे बे के ॥ १॥ (जगवन् के० ) हे||
॥२७॥
tu
n tematonal
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
