________________
श्रीरा
खंग.४
॥१४॥
चरणरजे जालस्थल लगामीने (प्रणमे के० ) प्रणाम करे, उदार जक्तिए करीने स्तवना करे | ने, ने कहे के हे प्रजु ! तमारा साधुपणाना गुणने (थुणीए के०) स्तवीने पातक हणीए एटले । अमारां नवोनवनां संचेला जे पाप, तेने हणीए एटले पूर करीए ॥१॥
उपशमअसिधारे क्रोधने मारे ॥ वि० ॥ तुं मद्दववजे मदगिरि नजे मोटका ॥ वा ॥ मायाविषवेली मूल जखेडी ॥ वि० ॥ तें अजवकीले सहज सलीले सामटी॥ वा ॥२॥ मूळजल नरीयो गहन गुहरियो ॥विण ॥ तें तरीयो दरियो मुत्तितरीशुं लोननो ॥ वा ॥ ए चार कषाया
नवतरुपाया॥ वि० ॥ बहु नेदे खेदे सहित निकंदी तुं जयो ॥वा०॥३॥ अर्थ-हवे श्रीपाल स्तवना करे के हे मुनीश्वर ! राग द्वेष ए बेने एकपणे श्राणवा तेने उपशम है गुण कहीए, ते उपशमरूप ( श्रसिधारे के० ) तरवारनी धाराए करीने क्रोधरूप शत्रुने तमे मार्यो, माटे तमे क्रोधरहित थया बो, तेथी शमतामय बो. वली मानत्यागेन माईवम् एटले मानने जावे। करीने मार्दव गुण उपजे , ते माईव जे कोमलता तबूप वन एटले सर्व शस्त्रोमां उत्तम एवं 8 इंजनुं श्रायुध ते अत्यंत आकलं , तेणे करीने ( मदगिरि जो मोटका के ) मोटा एवा जे मदरूप पर्वत, तेनां जे श्राप शिखर मे ते ज्यांसुधी श्रामां आवे त्यांसुधी स्तब्धपणे को पण विनय । विवेक नावे, तेने तमे जले एटले नांजी नाख्या, माटे तमे अहंकाररहित थया बो. वली (मायाविषवेली के०) माया जे कपट तेहीज विषवेली. ते केवी ? तो के साधुपणामां तप: प्रमुखने पण स्त्रीवेदनी देवावाली एवी फुःखदायी जाणीने तेने तमे (अजवकीले के०) मायाना त्यागथी आर्जव जे सरलता तप खीलाए करीने (सहज सलीले के०) सहेजे महेतन विना लीलाए करी सहित ( सामटी के०) एकठी करीने जम मूलथी नखेमीने नाखी दीधी
॥१४॥
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
