________________
तिहां कुरुजंगल देशथी रे, आव्यो अवनीपाल ॥ सन्ना मांदे सोहे घणो रे, यौवन रूप रसाल रे॥नृप० ॥१६॥ शंखपुरी नयरी धणी रे, अरिदमन तस नाम ॥ ते देखी सुरसुंदरी रे, अंगे उपनो काम रे ॥ व० ॥ १७ ॥ पृथिवीपति तस नपरे रे, परखी तास सनेद ॥ तिलक करी अरिदमनने रे, आपी अंगजा तेद रे ॥ व०॥ १७ ॥रास रच्यो श्रीपालनो रे, तेदनी बीजी ढाल ॥ विनय कदे श्रोताघरे रे, होजो मंगलमाल रे॥व०॥१५॥ अर्थ-एवा अवसरने विषे कुरुजंगल नामे देश थकी दमितारि राजानो पुत्र (अवनी के०) पृथ्वी तेनो (पाल के० ) पालनारो एवो ते राजा उजायणीना राजानी सेवा करवाने अर्थे त्यां श्राव्यो . ते यौवन अवस्था तथा रूपसौंदर्य तेणे करी( रसाल के संदर. माटे सजा मांहे बेगे थको घणुं शोने ॥ १६ ॥ ते शंखपुरी नामे नगरीनो स्वामी ने, अने अरिदमन एवं तेनुं नाम बे. तेने देखीने सुरसुंदरीना अंगने विषे काम उत्पन्न थयो ॥ १७॥ ते वारे पृथिवी-15 पति जे राजा तेणे अरिदमननी उपर सुरसुंदरीनो स्नेह परखीने तिलक करी पोतानी सुरसुंदरी नामे अंगजा जे पुत्री, ते तेने थापी ॥ नयन नयनकी पारसी, नयन नयनको हेत ॥ नयन 8 नयनके नयनमें, नयन नयन कह देत ॥१॥ १७ ॥ ए श्रीपाल राजाना रासनी रचना करी तेनी बीजी ढाल पूर्ण थ२. विनयविजय उपाध्यायजी कहे जे के सांजलनाराने घेर मांगलिकनी माला होजो ॥ १॥
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
ainelibrary.org
