________________
पाइअविन्नाणकहाण
सणंतकुमा रचक्किणो कहा-९७
॥१२०॥
कुमारं दठूणं तयईवरूवविमोहिया ते मुहं मुहं सिराई धूणिउं लग्गा । चक्किणा पुठ
त मुहु मुहू सिराई धूणिउं लग्गा । चक्किणा पुट्ठ-किमढें सिराई धूणेह ? । तेहिंवुत्त-देव ! जारिसभवंतरूवदंसणे 'कोउयगं सुणियं तारिसमेव रूवं अम्हेहिं दि, । इअ माहणवण
उयग सुणियं तारिसमेव रूवं अम्हेहिं दिदं । इअ माहणवयणं सोच्चा अइरूवगविओ चक्कवट्टी आह-भो भो विप्पा ! अहणा एयाए अवत्थाए मईयं रूवं किं विलोइज्जइ : ।
'अहुणा एयाए अवत्थाए मईयं रूवं किं विलोइज्जइ ? । जइ रूवविलोयणाहि, तइया सणाणकरणाणतरं परिहियमहग्घनेवत्थस्स धरियालंकारस्स सिरसि धरियछत्तस्स चामराह पाइज माणस बत्तीसरायवरसहस्सेहिं सेविज्जमाणस्स मम रूवं विलोयगिज्जं ति चक्किवयणं सुणिअ ताह ।चात उत्तमस्म नियमुहेण निययपसंसं काउंन जंजिज्जइ, जह परेहिं गहिया नराणं गुणा साक्खसाग
सय गाहया, अओ बुहा निए गुणे न पसंसिरे । तओ ते माहणा चक्कवट्टिणो बयणं पमाणीकाऊणं गया । ती पाटम सहाए उवविटुमि पुणो वि ते समागया । तइया रूवं विलोइऊणं विसन्ना जाया । चक्किणा वुत्तं-कि विसाकारण ! । त बयासी-संसारविलसियं । चक्की आह-कहं, तेहिं वृत्तं-जं भवओ पुवं रूवं दि, तआ जणतगुणहा 'ह तुब रूव वइ । चाक्कणा वुत्तं-कहं एय जाणेह? । ते आह-ओहिनाणेणत्ति । चक्किणा साहियं-तहि कि पमाण ।। त वयासा-भा चक्कि! मुहत्थियं तंबूलरसं भूमीए थुक्कैय विलोयस, जह मक्खियाओ तदुवरि ठाऊणं मरणं पावात तइया अणेण अणुमाणेण जाणेहि तुम्ह सरीरं विसमइयं जायं ति, सत्त महारोगा तुव देहमि समुप्पन्ना । इय देववयण सोच्चा चक्की चिंतेइ-अणिच्चो एसो देहो, एयंमि असारे देहमि किंपि सारं नत्थ । बुत्तं च-,
अणिच्चाई सरीराइं, विहवो नेव सासओ । निच्चं संनिहिओ मच्चू, कायव्यो धम्मसंगहो ॥१॥ '. कोतुकम् । २. थत्कृतम् ।
॥१२०॥
dain Educatio
n al
For Personal Private Use Only
Maw.jaine brary.org