________________
सिरिचंद
चउत्थो उद्देसो
रायचरिए
॥२३७॥
नज्जइ, तं सिग्धं अप्पाहि, किं एवं मं उवहसेसि ?, जइ तेणेव तुव कज्जं तइया बीपि गिण्हसु तुमत्तो मम न किंचि अहिगं, तुं मं वंचेसि, किंतु हं न वंचिज्जिस्सामि, जीवंती मक्खिआ एवं न गिलिज्जइ । रायपुत्ती भणेइ-बहिणि ! जहिं तुव खेओ होज्जा तारिसं उवहासं कयावि अहं न विहेमि, तुम्ह कण्णभूसणं मए न गहिरं, किंतु जइआ तुं घयं आणेउं गिभंतरम्मि गया तइया तुव गुरुणीए तं गिहिरं, एवं तु मए पच्चक्खं चेव दिटुं, किंतु तुम्ह दुक्खं सिया तेण मए एसा वट्टा न पयडिआ। वुत्तं च
मम्मपयासणे जेसिं, दुहिअं होज्ज माणसं । तस्साऽणुच्चारणं लोगे, संमयं सोक्खदायगं ।।१३१॥
तुमए मइ चोरिक्ककलंकदाणम्मि विआरो कओ। किंतु इह चोरिअकारगो अण्णो, गिहिज्जइ य अवरो एरिसं जायं । अहं स-सवहं वएमि तव कण्णऊरं मए न गहि, ममम्मि सव्वहा संका न कायव्वा । रूवमई असंभवणिज तीए वयणं सोच्चा आसुरूसिआ वएइ-सहि ! मम कण्णाभरणं तए जइ न गहिरं तं वरं, परंतु मम गुरुणीए अवरिं तुं असच्चकलंकारोवणं कहं मुंचेसि ?, एरिसपाववयणाओ मोणमेव वरं, अनिमित्तं तुमए मम गुरुणीए सह विदेसो किं जाओ ?, । सया धम्ममग्गम्मि संठिआए सुद्धाए मम साहुणीए अवण्णवायपराए तुव जीहा किं न खलिआ?, जा अदिणं तिणं पि न गिण्हेइ, सा मम उत्तंसं कहं गिण्हेज्जा । घेत्तूणं च तेण किं कुणेज्जा ? । सा उ मणिमाणिक्क-यणाईहिं भरिअं गेहं चइ ऊण दिक्खं गिण्हित्था, तहेव एसा पंचमहव्ययजुत्ता पंचविहायारपालणरया पसंतगंभीरासया झाणज्झयणसंगया सावज्जजोगविरया
१. स-शपथम् । २. आशुरुष्टा । ३. उत्तंसं-कर्णपूरकम । ।
॥२३७॥
www.jainelibrary.org
For Personal Private Use Only
Jein Education international