________________
सरिचंदरायचरिए
॥ १७० ॥
Jain Education Inten
विसावएइ
विहंगम ! मए तुज्झ, भणियं मुद्धभावओ । तर्हि अणुत्तरं दुक्खं, कहं जायं तवाहुणा ॥ १०६ ॥ विरहबाहिआ हं तु, वयासी एरिसं वयं । तवेरिसं च किं दुक्खं, मुच्छिओ जेण संपयं ॥ १०७॥ तुम्हहि दुक्खदाणेण, सावराह म्हि संपइ । ता मे दुक्खं निवेइत्ता, भव निव्वुइभायणं ॥ १०८ ॥ नियदुक्खविणासाय, पुच्छामि तं खगुत्तम ! । किंतु तुम्हेच्चयदुक्खं, पीलेइ मम माणसं ॥ १०९ ॥ ओतुं ममाओवि अहिगयरं वेयणं अणुभवतो दीससि, तो तन्निमित्तं मज्झ निवेइज्जसु । तओ कुक्कुडराओ भूमी अरिं अक्खराई विलिहिऊण तं वियाणावेइ- 'बहिणि ! आभापुरीए अहं चंदराओ नाम नरवई अस्सि, विभाऊए निक्कारणं अहं कुक्कुडो निम्मविओ, गुणावली नाम मज्झ महिसी अस्थि, तीए विरहो मं भिसं पीलेइ, तुम्ह
1
ओ कितं दुक्खं वण्णेमि, मए तं वोतुं पि न पारिज्जइ, सा वि मे महिसी मम विओगेण घरम्मि संठिआ दुहसायरनिमग्गा महादुक्खं अणुभवेइ । पुणो य अहं नडेहिं सद्धि पंजरम्मि पडिओ देसतरम्मि चकमेमि, कत्थ मईया आभापुरी ? कत्थ य मम रज्जं ? कत्थ मम सा महिसी ?, कत्थ य माणुसो देहो ? कत्थ य मम इमं तिरियत्तणं ?, मईअदुक्खस्स पारो न विज्जइ, तुम्ह पिओ उ देसंतरगओ कल्ले आगच्छिहिइ, परंतु गुणावलीए सह मम समागमो होहि न वत्ति सव्वण्णू जाणेइ, अओ हं बवेमि भइणि ! मम सरिसं दुक्खं तुव नत्थि, मेरुसरिसव - समं दुक्खं अणुभवंताणं अम्हाणं महंतरं अस्थि । खणमेतं पि पियविओगं असहंती तुं एरिस वेयण
१. भ्रमामि ।
For Personal & Private Use Only)
तइओ
उद्देसो
॥ १७० ॥
●
www.jainelibrary.org