________________
सिरिचंदरायच रिप
॥९८॥
Jain Education Inter
मम हड्डाई भंजेसि, किंवा कोवि खलो तुव मीलिओ दीसइ ?, जेण मज्झ असंता दोसा तुम्ह पुरओ पयासिआ, पिय ! कयाइ वि अहं कुडिलायरणं न कुणेमि, सययं असिधारासरिसवयं वहेमि, तहवि वहतम्मि वसहम्मि आरपहारं पिव मुहा में दुणेसि । काओ दुरायाराओ 'विलयाओ सुतं नियभत्तारं मोत्तृण सच्छंदं कीलेइ रे, तारिसिं मं मावियाण, मम वयणं असच्चं मा मण्णसु, तुमए वि नेहविहीणाई एरिसाई कक्कसवयणाई न वोत्तव्वाईं, पच्छा तुम्हें जं रुच्चइ तं विहेयव्वं । एवं सोच्चा चंदराए मउणं संठिए गुणावली वि तुहि होसी । तओ कइवयविवाहचिन्हंकियं चंदरायदेहं निरिक्खिऊणं जायसंसया हियमम्मि चिंतित्था, नूणं मम पिओ केणावि उवाएण विमलापुरी ममं अणुगंतूणं पेमलालच्छि परिणेऊणं इह समागओ दीसर, अण्णा इमं वृत्तंत कहं एसो जाणेज्जा ?, इत्थं कयनिष्णया विसास - सामिणो पुरओ सच्चं नियवृत्तंतं न पयडीअ, तओ नियपिअं जेमाविऊणं सिग्धं सा वीरमईए समीवं उवागया, तीए य पुरओ चंदरायनिवेइअं सयलबट्टं साहित्था, सानु ! तुमं उबालंभिउं अहं समागया, तुमए सद्धिं एगाए राईए भमणेण मम भत्ता मज्झोवरिं अईव रूसिओ अस्थि, कारणं तु तं चैव दीसर,
अम्हाणं सलतो तेण वियाणिओ । मम अग्गओ तुमए नियं कोसलं बहुं पसंसिअं, किंतु तुमत्तो मम पिओ अहिगयरं विज्जं वियाणेइति सच्चं नज्जइ, अम्मे ! तयाणि जं मए कहियं “जो इमो पेमलालच्छि परिणे, सो मम पई चंदराओ अस्थि, तं तुमए न मन्नियं, एहि तं चैव मईयवयणं सच्चं जायं ति । एयम्मि लोगम्मि जइ विकाओ व इत्थीओ कज्जविहाणकुसलाओ विज्जति, तह वि पुरिसाणं पुरओ तासिं कियंत कोसलं ?, जइ वि
१ वनिताः ।।
For Personal & Private Use Only
बीमो उद्देसो
॥९८॥
www.jainelibrary.org