________________
मारेण स
सिरिचंदरायचरिष
तस्स पुरा परंपराए :
बोओ
॥६७॥
वई ताण फुडं वयणं पुवव्व निसमिअ संजायपच्चो ते ववहारगे सक्कारिता विसज्जित्था, तो लद्धवावारिवयणविसासो ‘तेण कुमारेण सद्धिं पेमलालच्छीए विवाहो विहेयव्यो' इअ कयनिष्णओ निवई संझाइ नियमदिरं समागंतूण नियमंतिवरं आहविअ तस्स पुरओ ववहारगकहियवुत नियाहिप्पायं च वियाणावेसी । मंती साहेइ-'सामि ! अज्ज वि मम चित्तं संकियं वट्टइ, परंपराए सुणियम्मि वत्थुम्मि कह वीसासो होज्जा?, सुयमेत्तं सम्म निण्णयत्तणं न पावेइ, अणिण्णीयं किमवि कज्ज न विहेयव्वं, पच्चक्खं दिट्ठमेव सच्चं मण्णिज्जइ, अओ 'अम्हेच्चया सेवगा तहिं गंतूण पच्चक्खं सव्वं विलोइऊण इह समागंतूण तहेव जइ साहिति तइया तेण समं विवाहो समुइओ, इमं साहारणं कज्ज नत्थि, जओ जावज्जीविओ इमो विवाहसंबंधो सिया, तो 'पुव्वं सम्म निरिक्षणं कायन्वं' इत्थं मंतिवयणं निसमिऊण रण्णा ते वावारिणो पुणो आहूआ, सायरं सक्का| रित्ता पुढा-हे सेटिणो ! अम्हाणं एग कज्जं तुम्हे विहेह, जे तुम्हे मम पहाणेहिं सद्धि सिंहलपुरीए गच्छेह, ताणं च कुमाररूवं दंसेह, जह कुमारीए अणुरूवं तस्स रूवं होज्जा, तया तर्हि चेव नालिएर-फलं दाऊण विवाहो विहेयव्वो, एयम्मि कज्जम्मि निप्पण्णे तुम्हाण महंतं उवयारं मण्णिसं, कयावि एयं न वीसरिस्सामि । तओ तेहिं भणियं-राय ! एयम्मि किं कहणीअं, सिरिमंताण आएसाणुसारेण अवस्सं कज्ज विहेडिमो चेव, जओ तुम्हेच्चय कुमारीए कणगरहस्स य उहण्हं सरूवं सरिस चेव, एत्थ न किंपि ऊणत्तणं, तम्हा समुइय
१ अस्मदीयाः । २ उभयोः ।
॥६७॥
Jain Education International
For Personal Private Use Only