________________
वोश
UU]
D
जिनवर था। त्रिविध त्रिविध पचखीने जांजे, तेहने दुर्गति गए ॥ ६० ॥ १०॥ पोताना प्रातमनों ज्ञेही, प्राणी याये जेह ॥ चिंतामणि सरखुं व्रत लेइ, मूके मूरख तेह ॥ ११ ॥ घ० ॥ वार घणी बहु ठाकुर कीधा, आपण घरी निजशीष । पण त्रिभुवननो स्वामी माथे, धरयो नहि जगदीश ॥ ६० ॥ १२ ॥ तेहनी आणा जो लोपीजें, किम तरियें संसार ॥ तेमाटे व्रत एह न मेलुं, करूं प्राणपरिहार || ध ||१३|| संविभागं सुख जोग निदान, मुनिने होय सदीव ॥ धर्मधारिने जे नर आपे, धन्य तिके जगजीव ॥ ६० ॥ १४ ॥ संविभाग व्रतथी जे दुवो, बाहुनामा मुनिराय ॥ जरत भरत क्षेत्रनो स्वामी, नत्तम जोग लहाय ॥ ० ॥ १५ ॥ नंदिषेण दुकर तप करतो, मास मास नितमेव ॥ संविभाग व्रती सुख पाम्यो, जोग लह्या वसुदेव ॥ ध० ।। १६ ।। अधिक अधिक वेदनसुं मुनिनो पीमयो ताम शरीर । तेणे असुरे कृतांत कीधी, मुनिमनमांहि सधीर ॥ घ० ॥ १७ ॥ पण ते राजऋषीश्वर तेणे, संविभाग व्रत सार ॥ मूक्युं नहि पोतानी शकतें, गुरुने विनय विचार ॥ ६० ॥ १८ ॥ संविभाग व्रत आपदमांदे, मूक्युं नहि हितकाम ॥ तेहनो नाव तेहवो जाली, प्रगट थयो सुर ताम ॥ ६० ॥ १५ ॥ सुधा वृष्टि ते उपर कीधी, असुर ययो नृपशांत ॥ उपशमी तत्क्षण सुर कीधी, वेदन जे मरणांत ॥ ६० ॥ २० ॥ प्रणमी राजऋषीश्वर पदयुग, स्तवना करी अपार ॥ चूकाव्यो पण तुं नवि चूको, निजव्रतथकी लिगार ॥ ध० ॥ २१ ॥ निजस्वरूप कही कर जोकी, विनवे सुर सूरीश ॥ संविभाग व्रत निश्चल पाल्यो, शुंफल लघुं जगीश ॥ ६० ॥ २२ ॥ बांध्यं कर्म तीर्थंकरके रूं, | गुरुकहे इसे ऋषिराय || देव गयो पोताने स्थानक, नक् प्रणमी पाय ॥ ६० ॥ १३ ॥ बहुदिवसलगे चारित्र पाली, टाली संयमदोष ॥ संविभागव्रत शुद्ध आराधी, कीधो सद्गतिपोष ॥ ६० ॥ २४ ॥ संविभाग व्रत मुनि आराधी, लह्यो अच्युत सुरलोक || महाविदेहे जिनपद लदेशे, नमशे सुरपति
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
स्थान०
आण्णा
www.jainelibrary.org