________________
धन्ना०
२१
संक्लेश थकी पंकप्रिये, सुत वचन पिल प्रेरयो । वनमा कोई सरोवर तीरे, तृणगृह रच्यो सुनलेरो रे ॥ ० ॥ १३ ॥ अन्नादिक वस्त्रादिक प्रतिदिन, पुत्र पिताने पूरे ॥ तिहां रहे पंकप्रिय मन हरखे, चिंता बांकी दूरे रे ॥ ८० ॥ १४ ॥ महारथी जून पंकप्रिय ए, एकाकी रह्यो वनमें ॥ ढाल इग्यारमी जिन इम जांखे, मन्चर म धरो मनमें रे ॥ म० ॥ १५ ॥
॥ दोहा ॥ एक दिवस काकुस्थ नृप, परिवृत बहु परिवार ॥ आखेटक कार्यो गयो, वन गहने सुविचार ॥ १ ॥ बाण कबाले साचवी, नीलांबर घरी देह ॥ नृप मृगया करतो फिरे, पल काजे प्रति तेह ॥ २ ॥ यतः ॥ आर्यावृत्तम् ॥ मृग मीन सकनानां, तृण जल | संतोष विहित वृत्तिनां ॥ लुब्धक धीवर पिशुना, निष्कारण वैरिलो जगति ॥ १ ॥ नावार्थ:मृग तृणवके, माबलां जलवमे अने सजन पुरुषो संतोषवमे पोतानुं गुजरान चलावे बे; | तेम बतां तेमना अनुक्रमे पारधी, मी अने चामीयान विना कारणे जगत्मां वैरी बे. ॥ १ ॥ उष्णकाल प्रातप बहुल, नृपति सुकोमल काय ॥ कुधा तृषा श्रम प्रमुखथी, श्राकू ल व्याकूल थाय ॥ ३ ॥ सरोवर देखी सुनग, थावे जलने अर्थ । एहवे ते पंकप्रिये, नृप दीठों सामर्थ्य ॥ ४ ॥ जल आणी आमल घट्यो, अमृत सम अभिराम ॥ पारुल पुष्पा दिक श्रकी, वासित शीतल स्वाम ॥ ५ ॥ जोजन पिस जावे करी, दीधो नृपने ताम ॥
For Personal and Private Use Only
Jain Educationmational
न० १
२१
jainelibrary.org