________________
अरति
परीषहः
ध्ययने ।
"
श्रीउत्तरादिट्ठा, णवि जीवंति, णवि मरंति, णवरि निरिक्खंति एकमेकं दिवाए, पच्छा रण्णो सिट्ठ पुरोहितस्स य, जहा इत्थ उ कोइ पव्व
चूर्णी इतो, तेण दोवि जणा विसंखलिऊण मुका, पच्छा राया सव्ववलेण आगओ, पव्वइतगाण मूलं गतो, सोवि साहू एगपासे अच्छति २ परीपहा- परियइंतो, राया आयरियाणं पादेहि पडितो, पसायमावज्जह, आयरिएहिं भण्णति-अहं ण याणामि, महाराय ! एत्थ एगो
Hसाहू पाहुणगो आगतो, जति परं तेण होज्जा, राया तस्स मूलं समागतो, पच्चभिण्णातो य, ततो तेण साहुणा भणितो-धिरत्यु
ते रायत्तणस्स, जो तुम अप्पणो पुत्तभंडाणवि णिग्गहं ण करेसि, पच्छा राया भणति-पसायं करेह, भणति–जति पर पव्ययंति दोण्डं मोक्खो, अन्नहा नस्थि, रायणा पुरोहिएण य भण्पति-एवं होउ, पन्वयंतु, पुच्छिया भणंति-पव्ययामो, पुच्वं लोओ कओ, पच्छा मुक्का, पब्बइया, सो य रायपुत्ता णिस्संकिओ चेव धम्म ( कुणति ) पुरोहितपुत्तस्स पुण जातिमतो, अम्हे य मड्डाए पव्वाविया, एवं ते दोवि कालं काऊण देवलोगे उववन्ना, इतो य 'कोसंबीए सेट्ठी' गाहा-(९९-९९)कोसंबीए नयरीए तावसो नाम सेट्ठी, सो मरिऊण निययघरे सूयरो जातो, जाईसरो, ततो तस्स चेव दिवसगे पुत्तेहिं मारितो, पच्छा तहिं चेव घरे उरगो
जातो, तहिपि जाइस्सरो जातो, तत्थवि अंतो परे मा खाहितित्ति मारितो, पच्छा पुणोवि पुत्तस्स पुत्तो जातो, तत्थवि डिजाइं सरमाणो चिंतेइ-कई अहं अप्पणो सुण्हं अम्मंति वाहरीहामि, पुत्तं वा तातंति, पच्छा मृयत्तणं करेति, पच्छा महन्तीभूतो,
साधूणं अल्लीणो, धम्मोऽणेण सुतो, सावगो जातो, इत्तो य धिज्जाइय देवो महाविदेहे तित्थगरं पुच्छति-किमहं सुलहबोहिओ * दुनभवोहियत्ति, ततो सामिणा भणिओ-दुल्लभबोहियोऽसि, पुणोवि पुच्छति-कत्थाह उववज्जिस्सामि?, भगवया भण्णति-कोसंबीए मयस्स भाया भविस्ससि, सो य मूओ पव्वइस्सति, सो देवो भगवंतं वंदिऊण गतो मृयगस्सगासं, तस्स सुबहुयं दव्व-|
FRE9%94%E5%AE%A4
जातो, तत्यति माता, जाईसरो, ततो तसबीए सेट्टी गाहा ९९ पण जातिमतो, अ
॥६३॥