Page Text
________________
रायपसेण
इय सुत्तनो
सार
॥१३८॥
हे पएसी ! तुं एम समजे छे त्यारे अत्यारसुधी मारी सामे ते जे प्रतिकूळ वर्तन चलाव्युं छे तेनी माफी माग्या विना नगरी भणी |
पएसी जवाने आटलो बधो उतावळो केम थयो छे ?
पोताना [१९२] राजा बोल्योः
अविनयने हे भंते ! अत्यारसुधी हुं आपनी प्रतिकूळ वयों छु ए खरं पण ए विषे में एवो विचार कर्यो छे के आवती काले प्रभातनो पहोर
सविनय थतांज मारा बधा परिवार साथे अहीं आवी आपने चंदन नमन करी में करेला आ अविनयनी विनयपूर्वक वारंवार माफी मागु. ५ आम कही राजा पपसी पोताने स्थाने पहोंची गयो अने सवार थतां ज ए राजा राजा कोणिकनी पेठे मोटा आडंबर साथे पांच |
पहेलो सारो ११ अभिगमपूर्वक केशी श्रमण पासे आव्यो अने तेमने वांदी नमी पोताना अविनय संबंधी विशेष नम्रतापूर्वक क्षमा मागी.
हतो हवे [१९३] केशी श्रमणे ए राजा परसीने तेनी राणी सूर्यकांताने तथा तेनी साथेनी मोटी सभाने धर्मदेशना कही संभळावी.
जैन थइने [१९४] धर्मदेशना सांभळी पोताने स्थाने जवानी त्वरावाळा राजाने केशी कुमारे कधः
अरमणीय हे पपसी! वनखंड, नृत्यशाळा, शेरडीनो वाढ अने खोळनो वाडो पहेलां पहेला तो रमणीय लागे छे पण पछी अरमणीय थइ |१०| न थतो जाय छे, तेम, तुं पहेलां रमणीय थइ पछी अरमणीय न थतो.
११७ कोई संतपुरुष पासे जतां जे अदब-मर्यादा साचववानी होय छे तेनुं नाम अभिगम छे.
११८ आ वाक्यनो आशय स्पष्ट करवा टीकाकार आ प्रमाणे जणावे छे: “ केशीकुमारजी राजा पएसीने कहे छे के हे राजन् ! तुं जैनधर्मानुगामी न हतो त्यारे बीजा लोकोने दान आपतो हतो. दाननी तारी आ प्रथा हवे पण तारे चालु राखवी उचित छे. अर्थात् जैन धर्मानुगामी थया पछी पण तुं पहेलां जेवो दानी हतो तेवोज हवे पण दानी रहे ए उचित छे. तात्पर्य ए के तुं पहेला जेवो रमणीय हतो | १२| तेवोग रमणीय हवे पछी पण रहेजे, पण अरमणीय न थतो. अरमणीय थईश-टुको दृष्टिवाळो थईश-तो जैनधर्मनी अपकीर्ति थशे अने अमोने
Jain Education Semeal
For Private & Personal use only
wwjainelibrary.org
| SR No. | 600148 |
| Book Title | Raipaseniya Suttam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bechardas Doshi |
| Publisher | Gurjar Granthratna Karyalay |
| Publication Year | 1938 |
| Total Pages | 536 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Manuscript & agam_rajprashniya |
| File Size | 11 MB |