________________
सुयगडाङ्गसूत्रं
दीपिकान्वितम् ।
बा १५३ ॥
Jain Education Inte
तथा पापानां कर्मणां अकरणाय समुत्थितः स खलु परलोकविशुद्धयै अवतिष्ठते, स परलोकसाधनाय तिष्ठतीति भावः । एतावता यो बहुश्रुतान् गीतार्थान् पूर्वाचार्य्यान्निन्दति स परलोकस्य संयमस्य विराधकः यस्तु तादृशान्महागीतार्थान् पूर्वाचार्यान्न निन्दति स परलोकस्य संयमस्य चाराधक इति तत्सम् । भो उदक! इति ज्ञात्वा त्वयाऽपि संयमसाधनाय यत्नो विधेयः । भगवं च णं उदाहु-तते णं से उदए पेढालपुत्ते भगवं गोतमं अणाढायमाणे जामेव दिसं पाउन्भूते तामेव दिसं संपहारेत्थ गमणाए ।
1
व्याख्या —तदेवं यथावस्थितमर्थं गौतमस्वामिनाऽवगमितोऽप्युदकः पेढालपुत्रो यदा भगवन्तं - गौतममनाद्रियमाणो यस्या एव दिशः प्रादुर्भूतस्तामेव दिशं गमनाय सम्प्रवारितवान् । तं च गच्छन्तं दृष्ट्वा भगवान् गौतमस्वाम्याहआउस्तो उद्गा ! जे खलु तहा [ भूतस्स ] रूवस्त समणस्स वा माहणस्स वा अंतिए एगआरियं धम्मियं सुवयणं सोच्चा निसम्म अप्पणो चेत्र सुहुमाते पडिलेहाए अणुत्तरं जोगखेमपयं लभिए समाणे सोवि ताव तं आढाति परिजाणति वदति नम॑सति सक्कारेति सम्माणेति (जाव ) कलाणं मङ्गलं देवयं चेइयं पज्जुवासति ।
व्याख्या - आयुष्मन्नुदक । यः खलु तथाभूतस्य भ्रमणस्य ब्राह्मणस्य वाऽन्ति के समीपे एकमपि योगमाय आर्य
For Private & Personal Use Only
द्वितीये
श्रुत●
सप्तमा
ध्ययने
गौतम
स्वाम्बु
दकमुप
दिशति ।
॥ १५३ ॥
jainelibrary.org
