________________
सिरिसंतिनाहचरिए
मंगलकलसकहाणयं
तो इयाणिं पि दीणाए नाह ! नाहत्तणं कुण । दीणम्मि जणे जेण दयं कुब्बति संप्पुरिसा ॥३२९॥४३८॥ जं मए तुह विओयम्मि अणुभूयं दारुणं दुहं । तं मा पातु सत्तू वि तुह नाह ! कयाइ वि' ॥३३०॥४३९॥ तेणाऽवि तं सुणेऊण जंपियं 'किं पिए ! अहं । करेमि ? जेण तं तइया एवं चेव विवाहिया ॥३३१॥४४०।। संपयं तु जहा तुज्झ होही सव्वं पि सोहणं । तहा कंते ! करिस्सामि, ता विसायं परिचय ॥३३२॥४४१॥ किं च तइया मए तुज्झ जाणावणणिमित्तयं । 'उज्जेणीनीरजोग' त्ति मोयगा बक्कमीरियं ॥३३३॥४४२॥ सिणेहेणं पयंपित्ता एवं ताणि परोप्परं । पुणो कुमारवेसेणं जाइ एसा निवतिए ॥३३४॥४४३॥ पणामपुव्वयं सव्वं जहावत्तं निवेयइ । राया वि तं सुणेऊणं विम्हयं परमं गओ ॥३३५॥४४४॥ जंपई 'पेच्छहऽच्छेर संजाय केरिसं इमं? । ज सुणताण चित्तम्मि उप्पजइ सुविम्हओ ॥३३६॥४४५॥ अहो ! पेच्छ अमच्चस्स परत्तणिरवेक्खया । जेणिमा चंदलेह व्व णिक्कलंका वि दूसिया ॥३३७॥४४६॥ किं वा कुणंति णो जीवा महामोहविडबिया ? । ता किं एएण? संजाय संपयं पि विसोहणं ॥३३८॥४४७।। जं तुमे पाविओ वैच्छे ! जो भत्ता देवदिन्नओ । ता भुंज एइणा सद्धिं भोगे पुण्णसमजिए' ॥३३९॥४४८॥ 'पसाओ'त्ति भणंतीए रण्णो आणा पडिच्छिया । सामंतेहिं वि सव्वेहिं तं तहेवाऽणुमन्नियं ॥३४०॥४४९॥
१. ताव इयाणि त्रु० ।। २. सुबुरिसा पा० । सुपुरिसा जेस० ।। ३. तुज्झ का० त्रु० ।। ४. जहावित्तं का० ।। ५. वच्छे ! भत्ता जो देव जे० का० ।।
