________________
सिरिसंतिनाहचरिए
परिबेसइ सा देवी महायरेणं पहटुमुहकमला । अंगुटुिइयवयणा सव्युत्तमजाइ आहारं ॥ १०० ॥ ६९५१ ॥
रवि साराणं भणिया जह 'पिययमे ! निए अज्ज । अक्खूणं कुणमाणी मणोरहे कुणसु ते सहले ' ॥ १०१ ॥ ६९५२॥ तं वयणं सोऊणं चित्तम्मि चमक्कियाई सव्वाई । “हंत ! किमेसो राया जंपइ एयारिसं वयणं" ॥१०२॥६९५३॥ इय चिंतंताई तओ भुत्ताइं जाव ता नरेंदेण । सिंहासणम्मि पवरे निवेसिओ सो महीपालो ॥१०३॥६९५४ ॥ इयरे वि भाउया ते निवेसिया आसणेसु पवरेसु । जणणी भाउज्जायाओ तह य भद्दासणवरेसु || १०४ ||६९५५ ।। चलणेसु निवडिऊणं जणयं जंपेइ सूरपालणिवो । 'ताय ! कुण रज्जमेयं, अहयं सेवाकरो तुज्झ ॥ १०५ ॥ ६९५६ ॥ खमसुतहा जं कम्मं कराविओ किंचि जाणिओ वि तुमं । कारणवसेण केण वि तं सव्वं अविणयं मज्झ' ॥ १०६ ॥ ६-९५७॥ सीलमई विहु सव्वाण चलणजुयलम्मि निवडिउं भणइ । 'जं तुम्हाण न वयणं विहियं तं खमह मह इहि ॥ १०७ ॥ ६९५८ ॥
तुम्ह भताण विन हु मुक्को कंचुओ मए तइया । तं नियपिययमवयणं एयं अणुवत्तियं ताय ! ' ॥ १०८ ॥ ६९५९॥ अह भइ महीवालो रायं नाऊण 'पुत्त ! कुणसु तुमं । नियएहिं जं पत्तं रज्जमिणं पवरपुण्णेहिं ॥ १०९ ॥ ६९६० ॥ तुम नरनाहेणं अहयं राया न एत्थ संदेहो । ता किं इमिणा पुत्तय ! ? कुणसु तुमं चेव र ति ॥११०॥ ६९६१ ॥ किंच तुमं चिय दिट्ठो रज्जभरुव्वहणधोरिओ धबलो । रज्जसिरीए पुत्तय ! ता मा अन्नं भणेजासु ॥ १११ ॥ ६९६२ ॥
१. पहि का० ॥
रणो
सूरपालस्स अक्खाणयं
८३१
