________________
सिरिसंतिनाहचरिए
रण्णो सूरपालस्स अक्खाणयं
"किं मह इमाए अइसुंदराए रायाहिरायलच्छीए । जइ सा महाणुभावा मह भज्जा एइ नो इहयं? ॥६७॥६९१८॥ अहवा मह रिद्धीए अणन्नसरिसाए फलमिण होइ । जइ सा कहिंचि नियए पूरेइ मणोरहे णिचं ॥६८॥६९१९॥ ता किं जणणी-जणए सबंधुवग्गे इहेव आणेमि? । जेणं मह दइयाए पुजंति मणोरहाऽवस्स" ॥६९॥६९२०॥ इय चिंतिऊण रण्णा नियया संपेसिया तहिं पुरिसा । नियहत्थलिहियलेह दाऊणं आणणढाए ॥७०॥६९२१॥
जाव गया ते पुरिसा तं कंचणपुरवरं महारम्मं । सव्वत्थ गवसंती, न य को वि हु कहइ वत्तं पि ॥७१॥६९२२॥ ॐ निउणं गवेसयंताण ताण एगेण कह वि पुरिसेण । सिटुं जह 'महिपालो कुटुंबसहिओ कहिं पि गओ ॥७२॥६९२३॥
जेण इहं दुभिक्खं संजायं जं न वरिसिया मेहा । ताणं च करिसणम्मि वलियं न हु बीयमेत्तं पि ॥७३॥६९२४॥ अन्नं पुण ववसायं न य ते जाणंति तारिस किंपि । तत्तो अणिव्वहता उच्चलिऊणं कहिं पि गया ॥७४॥६९२५॥ कत्थ वि गया उ जाणामि नेय, साहेमि कह इमं तुम्ह ?' | इय सोउं ते पुरिसा वलिउं रायस्स साहेति ॥७५॥६९२६॥ तं सोऊणं राया अच्चत्थं दूमिओ सचित्तम्मि । “हा हा कह तीए मए मणोरहा पूरिया नेय ? ॥७६॥६९२७॥ संपइ पुण एवं पि हु न नज्जए किं मया वि, जीवइ वा । एवं पुण आजम्मं मह दुक्खं दारुणं जायं ॥७७॥६९२८॥ “वरि सोम जम्मउच्चिय वरिसोगदभाओगलउ नणु पुरिसो।जस्स मणवंछियं पि हुन पुजए हयविहिवसेण"॥७८॥६९२९॥ १. साहिति जे० का० ॥
८२२