________________
सिरिसंतिनाहचरिए
काऊण सूरमुइयं भगिणीरूवेण तस्स लाहणयं । घेत्तूणं संपत्तो पभणड़ जह 'भाइ ! गिण्हाहि ॥१२॥६७९७॥ आसि तुमं पोसहिओ क ता तुज्झ कारणे एवं । आणीयं सुविसिद्धं भत्तं, उवविससु, भुंजाहि' ॥१३॥६७९८ ॥ जिणचंदो विहु सझायकरणमाणेण मुणइ जह 'एयं । संभाविज्जइ अलियं विहियं देवेण केणाऽवि' ॥१४॥६७९९ ॥ इय चिंतिऊण हियए धम्मज्झाणम्मि चेव संठाइ । देवो वि हु बहुभेयं भणिउं संहरइ तं रूवं ||१५||६८००॥ काऊण मित्तरूवं आगच्छइ वरविलेवणं घेत्तुं । महमहियपवरगंधं जं हरइ मणं मुणीणं पि ॥ १६ ॥ ६८०१ ॥ संलबइ 'मित्त ! एवं तुज्झ कए वरविलेवणं अज्ज । आणीयं जं दुलहं होइ सया मच्छलोगम्मि ||१७|| ६८०२ ॥ पुप्फाई इमाई तहा सुगंधगंधाई घाणसुहयाई । तुज्झ कएणं णिद्धय ! ता गेण्हसु, कुणसु सहलं' ति ॥१८॥६८०३ ॥ जिणचंदो वि तहेव य जाणित्ताणं डिओ उ तुहिक्को । देवो वि भणइ 'णिद्धय ! किं मह रुट्ठो तुमं अज ॥ १९ ॥ ६८०४ ॥ खमसु मए जड़ किंचिवि अवरद्धं तुह अयाणमाणेणं' । इय भणिऊणं लग्गइ पाएसं तस्स सड्ढस्स ||२०||६८०५ ॥ एव कवि हु नो देइ उत्तरं जाव ताव संहरइ । रूवं मित्तस्स तयं, करेइ अह भारियारूवं ॥२१॥६८०६॥ निजतं एगेण पुरिसेणं अइअणज्जरुवेणं । धाहावेइ तओ सा 'हा ! धावसु नाह ! नाह ! ति ॥२२॥६८०७॥ एण अणजे पावेगं निजमाणियं दहुं । किं न पधावसि सामिय ! ? निग्गहसि न किं इमं दुट्टु ? ' ॥ २३ ॥ ६८०८ ॥ एसो वि हु तुहिक्को जावऽच्छइ ताविमो वि तं रूवं । केसेसुं घेत्तूणं आणइ जिणचंदपासम्भि ॥२४॥६८०९ ॥
१. पहावसि पा० विना ||
१०
जिणचंद
सावयस्स अक्खाणयं
८०६
