________________
सिरिसंतिनाहचरिए
एवं समिद्धदत्तो वियणाहिं पीडिओ अणेगाहिं । सोऊण तियसवयणं जोडियकरसंपुडो भइ ||५५ ||६७०९ ॥ 'देव ! पसीयह मज्झं अवराहं खमह जेण सप्पुरिसा । पणिवइयवच्छल चिय भवंति तुम्हारिसा नूणं ॥ ५६ ॥६७१०॥ ताहं धूव-कच्छुहत्थो तुम्हाण संपयं जाओ' । इय सोऊणं दोन्नि वि कोवं मुंचति ते तियसा ॥५७॥६७११॥ उवसंहरिजं वियणाओ ताओ बच्चेति निययाणम्मि । वियणामुक्को संतो चिंतइ एसो वि चित्तेण ॥५८॥६७१२॥ “हा जिय ! अवझाणेण पडिएण तुमे सुदारुणं दुक्खं । अणुहूयं पुण पच्छा पमायकरणस्स दोसेण ॥ ५९ ॥ ६५७१३ ॥ ५ सव्यस्सं अवहरियं रन्ना तत्तो य हिंसदाणेण । पुण सव्वस्सऽबहारो तुमए रे पाविओ जीव ! ॥६०॥६७१४॥ पावयवसेणं इहि जाओ पुणो वि दुहखाणी । ता परिहराहि एए चउरो वि अणत्थडंडे उ” ॥ ६१ ॥६७१५॥ इय चिंतिऊण बच्चइ एसो सिरिसूरिपायमूलम्मि । गिण्हइ अणुव्वयाईसावगधम्मं सुपडिपुण्णं ॥६२॥६७१६॥ अणुपालिऊण तं पुण निरईयारं समाहिणा अंते । अणसणविहिणा मरिउँ पत्तो सोहम्मकप्पम्मि ||६३ ||६७१७॥ तत्तो य चवित्ताणं कुलेसु उग्गेसु होइउं पच्छा । सोक्खपरंपरएणं वचिस्सइ मोक्खसोक्खम्मि” ॥६४॥६७१८॥ एसो वि तुम्ह कहिओ अणत्थदंडव्ययस्स विसयम्मि । जो पत्तो दुक्खाई समिद्धदत्तो त्ति नामेण ॥६५॥६७१९ ॥ सिक्खावयाइं एत्तो भो भो ! साहेमि तुम्ह निसुणेह । सामाइयं तु पढमं होइ वयं ताण मज्झम्मि || १ ||६७२०॥ तस - थावरजीवाणं सव्वाण वि उवरि जो समो भावो । तं सामइयं जाणसु कायव्यमणेगहा तं तु ॥ २॥६७२१ ॥
१. णत्थडंड' पा० ॥
कोडुंबिय समिद्धदत्तस्स अक्खाणयं
७९९
