________________
सिरिसंतिनाहचरिए
पभणइ य ‘पुत्त ! संसारविलसियं अइ इमं महाघोरं । जेणं सुहउचिएहिं वि अणुभूयं दारुणं दुक्खं ॥१७५॥५०७५॥ ता संपइ मज्झ गिहे चिट्ठह पुत्ताई णिप्पचिंताई' । एवं जंपताण अत्यगिरिं पाविओ सूरो ॥ १७६ ॥ ५०७६ ॥ कालनिवेययपुरिसो आगंतूणं निवस्स पासम्मि । 'अहिगारो' त्ति य काउं पढेइ एयारिसं गाहं ॥ १७७ ॥ ५०७७ ॥ 'सामिय ! एसो सूरो वच्चइ अवरोदहिस्स मज्झम्मि । काउं संझाकिञ्चं, तुम्हे वि हु कुणह तं चेव' || १७८ ||५०७८॥ एवं सोऊण णिवो संझाकरणिज्जयं विहेऊण । वीसज्जियपरिवारो सुहणिद्दं सेवए तत्तो ॥ १७९ ॥ ५०७९॥ कुमरो विहु वासरे तीए सह पविसए तओ जाव । जाओ पच्छिमजामो णिव्भरणिदं गया एसा ||१८०||५०८० तत्तो विक्खित्तं किरणं दाऊण रायभवणाओ । निग्गंतूण कमेणं बच्चई गुरुपायमूलम्भि ॥ १८१ ॥५०८१ ॥ संवेगसमावन्नो गिues दिक्खं इमो महासत्तो । उग्गतवं काऊणं संपत्तो तियसलोगम्मि || १८२ ॥ ५०८२ ॥ तत्तो कमेण चविउं सुमाणुसत्ताइकमविभागेण । सासयमउलमणतं कमेण सिद्धिं पि पाविहिई ||१८३ ॥ ५०८३ ॥ कणगवई व विबुद्धा सयणम्मि अपेच्छिउं तयं कुमरं । चिंतइ “सरीरचिताहेउं किं निग्गओ होही ॥ १८४ ॥ ५०८४॥ एसो तेण ण दीसइ,” खणमेत्तेणं पि णागओ जाव । ता मामगस्स साहइ जह दीसइ नेय जामाऊ ||१८५ ||५०८५ || तं सोउं संभतो सो बिहु सव्वत्थ गविसणं कुणइ । जाव पउत्तीमेत्तं पि लहइ नो कत्थ वि तओ सो ॥१८६॥५०८६ ॥
१. एण वि कुं० ॥। २. °णुहूयं का० ॥ ३. णिप्पचित्ताई जे० ॥ ४. किरिणं त्रु० । करणं पा० का० ॥
गुणधम्मस्स कहाणय
६१७
