________________
गुणधम्मस्स कहाणयं
सिरिसंति- 'हे दुटुचेडि ! पढम तुह रुहिरजलेण मज्झ कोवग्गी । उवसमउ, पुणो जुत्तं काहं तुह सामिसालीए' ॥७७॥४९७७॥
जंपेइ तओ चेडी 'कुण जे उचियं तु तुज्झ पडिहाइ । तुम्हारिसेहिं संगो होइ चिय एवमवसाणो ॥७८॥४९७८॥ पढम चिय अम्हेहिं वियप्पियं आसि एरिसं एय' । जंपइ य तओ खयरो 'किं पलवसि गहगहीय व्व ? ॥७९॥४९७९॥ कुणसु सुदिटुं अजं जियलोयं, तह सराहि देवं च । पविससु य तहा सरणं जो तुह चित्तस्स पडिहाइ' ॥८०॥४९८०॥ इय जंपियम्मि चेडी जंपइ 'सुर-असुर-खयरपणिवइओ। सयलजयजीवबंधू एसो चिय सुमरिओ उसभो॥८१॥४९८१॥
सरणं च एत्थ भीमाडवीए निम्माणुसाए घोराए । को होइ मज्झ ? तहवि हु भणामि एक्कं इमं वयणं ॥८२॥४९८२॥ * सूरो धीरो वीरो सुहडो तेलोक्कनिग्गयपयावो । वेरिकरिकरडसीहो अजयउत्तो महं सरणं' ॥८३॥४९८३॥
जंपइ य खेयरवई 'दुटो को एस अजउत्तो ? त्ति' । चिंतइ तओ कुमारो “सोहणमेएण परिपुटुं ॥८४॥४९८४॥ जम्हा मज्झ वि एत्थं संदेहो", तो पयंपए चेडी । 'जो बहुनिवइसमक्खं सयंवरामंडवे तइया ॥८५॥४९८५॥ गुण-रूव-जोव्वणेहिं सोहग्ग-परक्कमेहिं मुणिऊणं । अचंतवियड्ढाए गहिओ मह सामिसालीए ॥८६॥४९८६॥ जेण य दिटो सि तुम न होसि रे पाव ! इह खणद्वेण । सो गुणधम्मकुमारो मए कओ अत्तणो सरणं' ॥८७॥४९८७॥ ति।
६०१
१. "साणे त्रु० विना ।। २. गहगिहीय पा० विना ।। ३. पणबिओ पा० ।।