________________
सिरिसंतिनाहचरिए
की भी की थी की भी की
एवं कए य भावं विज्जाहिबइस्स तस्स जाणिस्सं । किं वा वि हु पडिवज्जइ' इय भणिए चिंतिउं सुइरं ॥६५॥४९६५ ॥ अह जंपइ कणगवई 'एवं कुण सुंदरा इमा बुद्धी' । निव्यत्तिउं विमाणं कंणगवई तीए अप्पेइ ॥६६॥४९६६ ॥ आरुहइ दासचेडी तत्थ विमाणम्मि तह कुमारो वि । आरुहइ चिंतमाणो “सुटु कयं जं प्रिया एसा ॥६७॥४९६७॥ फेडेमि अज्ज तस्स वि विज्राहरनायगत्तणं तह य । पेक्खणयगरुयसद्दं दूरे य करेमि जियलोयं” ॥६८॥४९६८॥ एवं च चिंतयंतस्स झत्ति पत्तं विमाणमवि तत्थ । पारद्धं खयरेहिं वि ण्हवणं सिरिउसहनाहस्स ॥ ६९ ॥ ४९६९॥ एत्थंतरम्मि चेडी उत्तरिऊणं विमाणमज्झाओ । पविसइ जिणिंदभवणे कुमरो वि तहेव पच्छन्नो ॥७०॥४९७०॥ बोल्लाविया य चेडी पविसंती खेयेरेण एगेण । 'किं भद्दे ! उस्सूरं अज कहिं वा वि कणगवई ? ' ॥ ७१ ॥ ४९७१॥ भणियमिमीए 'न सत्थं देहं मह अज्ज सामिसालीए । तेण अहं पटुविया तुम्हाण सरूवकहणत्थं' ॥७२॥४९७२॥ इय सोउं खयरवई जंपइ कोवेण फुरियअहरोट्ठो । 'रे ! रे ! करेह ण्हवणं तुम्भे सिरिउंसहसामिस्स ॥७३॥४९७३॥ अहयं च तीए देहं पावाए करेमि सुंदरं अज' । इय सोउं संखुद्धा चेडी सहस त्ति हिययम्मि ||७४ || ४९७४॥ कुमरो विहु तं सोउं बंधइ अह परियरं दढं सिग्धं । पगुणीकरेइ खग्गं पेच्छणयं अह प्रियं एत्तो ॥ ७५ ॥४९७५ ॥ खयराहिवेण वि तओ गहिया केसेसु दासचेडी सा । भणिया य कक्कसेहिं इमेहिं वयणेहिं दुट्ठेहिं ॥७६॥४९७६॥ १. एवं पा० जे० ॥। २. खइयरेण पा० ॥। ३. पा० विना- उसूरं जे० । ऊसूरं त्रु० का० ॥। ४. तुम्हे त्रु० ।। ५. सभसा' जे० का० ॥
१०
345050505050505
गुणधम्मस्स कहाणय
६००