________________
सूरस्स रायस्स कहाणय
सिरिसंति- जंपेइ य तं तो सा 'घायगदेहस्स रक्खगसुराए । पूणेउं न वि सक्कइ, उवसमइ न वेयणा तत्तो ॥३९४॥४२८५॥ नाहचरिएओसहिजुयलं च करे एईए आसि महपहाविल्लं । अचंतं तुट्टेणं दिन्न सिरिवंतरिंदेणं ॥३९५॥४२८६॥
एक्कं धूमेण परे मोहइ, बीयं च गुरुपहारे वि । उवसामेई वियणं, तंपि हु तत्थेव से पडियं ॥३९६॥४२८७॥ एएण कारणेणं सक्कइ नो वेयणं उवसमेउं । तो भणइ वच्छराओ 'भद्दे ! हे माणुसो वेजो ॥३९७॥४२८८॥ जह कह वि वेयणं से अवणेमि तओ किमम्ह सा देइ ?'|सा जंपइ 'जं मग्गसि तं लहसि न एत्थ संदेहो ॥३९८॥४२८९॥ भणइ इमो 'जइ एवं, पेच्छामि ताव जइ तुम भणसि।सा जंपइ 'पुच्छेउं एमि अहं सामिणिं वेज! ॥३९९॥४२९०॥ विजो वि आह 'एवं करेहि जइ ते पओयणं इमिणा । जेण पडिक्खामि खणं अहमेत्थे, अन्नहा जामि' ॥४००॥४२९१॥ तो तीए गंतूणं भणिया सा 'देवि ! अस्थि विन्नत्ती । माणुसवेजो एगो नयरीए चिटुइ दुवारे ॥४०१॥४२९२॥ सो जंपइ जह एयं अहयं अवणेमि वेयण सव्यं । ता किं आणेमि तयं?' सा जंपइ 'सिग्घमाणेहि ॥४०२॥४२९३॥ तत्तो सा आगंतु पभणइ 'भो! एहि मा विलंबेहि' । कुमरो वि तीए सहिओ पविसइ नयरिं पलोयंतो॥४०३॥४२९४॥ भणिओ यतीए ‘भद्दय ! जइ तूसइ कह वि सामिणी अम्ह। ता मग्गिजासि तुम उवरिऽियं कन्नयाजुयलं ॥४०४॥४२९५॥ तह कामियपल्लंकं जक्खं चिय आसरूवकयवेसं । एत्तियमेत्तं मग्गेज, जेण तं सुत्थिओ होही' ॥४०५॥४२९६।।
५००
१. तरेदेणं का० ।। २. वेजो जे० ।। ३. भे पा०.का० ।। ४. इह पा० ।। ५. मग्गेजा जे० का० ।। ६. तेण पा० ।।
