________________
सिरिसंतिनाहचरिए
भइ य इमो वि ‘सुंदरि ! लहुओ चिंतामणी न किं देइ । चिंतियफलं ? अओ मे साहसु जं पुच्छिया सुयणु ! ' ॥२५०॥४१४१॥ इइमा 'जइ एवं, तो निसुणसु एत्थ तुज्झ साहामि । परमत्थो जो एत्थं बालय ! जइ पुच्छसे अहियं' ॥ २५१ ॥४१४२॥ एत्थेव य नयरीए उत्तमपुरिसस्स भारिया अहयं । सो पुण निक्कारणवइरिएण एएण नरवइणा ॥ २५२॥४१४३॥ अवराहेण विणा विहु दिन्नो वायस्स एत्थ रुक्खम्मि । अइनेहपरवसा है, अज्ज वि इच्छामि वयणम्मि ॥ २५३ ॥ ४१४४॥ पक्खिवि ं घयपुण्णे एत्तियमेत्तेण मह धिई होइ । तं च न सक्केमि अहं काउं अइउच्चओ जम्हा' ॥२५४॥४१४५॥ एएण तओ भणियं 'जइ एवं आरुहाहि मह खंधे। कुणसु निययं समीहिय' मिय भणिए पडलयं घेत्तुं ॥२५५॥४१४६॥ आरूढा तक्खंधे उक्कत्तइ तस्स मंसखंडाई । पडियं च मंसखंडं उबरिं कुमरस्स, तं दहुं ॥ २५६॥४१४७॥ “हंत ! किंमेयं दीसइ खंडं मंसस्स ?" इय विचिंतेउं । जोयइ उवरिमहुत्तं ता पेच्छर्इ चेट्ठियं तीए ॥ २५७॥ ४१४८॥ रुसिऊण तओ खग्ग आयडूढइ, तं निएवि एसा वि । उप्पयइ नहयलम्मी, उप्पयमाणी वि तो तेण ॥ २५८ ॥ ४१४९ ॥ गहिया कडिल्लवत्थे, तं मोत्तूणं इमा वि उप्पइया । एत्थंतरम्मि पुट्ठो भयवं अह एगपुरिसेण ॥ २५९ ॥ ४१५० ॥ 'भयवं ! का सा नारी ? किं च निमित्तं करेइ इय कम्मं ? ' । भयवं पि आह 'सुंदर ! सा पावा देवया रुद्दा ॥ २६० ॥ ४१५१॥ पुरिसाणं छलणत्थं कुणइ इमं वइससे महारुद्दं' । ता पुच्छइ पुण वि नरो 'भयवं ! मह अत्थि संदेहो ॥२६१॥४१५२॥
१. "णसु तुज्झ एत्थ सा° जे० का० ॥ २. इत्थं त्रु० ॥। ३. उत्तिम का० ॥ ४. णवेरि' पा० विना ॥ ५. कहमेयं त्रु० ॥ ६. चिट्ठियं जे० ।। ७. य जे० ॥
सूरस्स रायस्स कहाण
४८८