________________
सिरिसंतिनाहचरिए
सूरस्स रायस्स कहाणयं
अहयं पुण सेच्छाए दिवसं सव्वं पि कीलइस्सामि । रयणीए पुण तुभं पासम्म वीसमिस्सामि' ॥१६७॥४०५८॥ * इय जंपिऊण वच्चइ तेसिं कुमराण सन्निगासम्मि । तेहिं वि सो आभट्ठो अच्चंत हटुतुडेहिं ॥१६८॥४०५९॥ * भणिओ य भाइ! कल्लं कजेणं केण नाऽऽगओसि तुम?'।सोभणइ 'किंचि थोव आसि सरीरस्स अपडुत्तं' ॥१६९॥४०६०॥ * जपति ते वि 'अम्हं जाया अधिई, परं न याणामो । तुह गेहं जेणऽम्हे उदंतपरिवाहया एमो' ॥१७०॥४०६१॥
पइ उज्झाओ वि हु 'पुत्त! तुहं कहसु अप्पयं अम्ह । देस-कुल-जणणि-जणयाइचिंधियं जेण जाणामो' ॥१७१॥४०६२॥ ५ कुमरो वि भणइ 'मा ताय ! संपयं देहि एयमाणत्तिं । पत्थावेणं च पुणो सव्वं तुम्हाण साहिस्सं ॥१७२॥४०६३॥ नाऊणं तब्भाव आगारं संवरंति सव्वे वि । भोयण-वत्थाईयं अप्पसमं देति ते कुमरा ॥१७३॥४०६४॥ एवं च केत्तिएसु वि दिणेसु कलसूरिणो वि जं आसि । संकियाण सव्वं तं निस्संकं कयं तेण ॥१७४॥४०६५॥ अह अन्नम्मि दिणम्मिं रन्ना हक्कारिओ उवज्झाओ । जह 'कुमरे घेत्तूणं आगच्छसु जेण पेच्छामि ॥१७५॥४०६६॥ तो वच्छरायकुमरो भणिओ कुमरेहिं 'भाउय ! तुम पि । आगच्छसु अम्हेहि समयं तायस्स पासम्मि' ॥१७६॥४०६७॥ १० आहरण-चीरमाई सव्वं अप्पस्समं विहेऊण । उज्झाएण समाणं नीओ य निवस्स अत्थाणे ॥१७७॥४०६८॥ जोहारं काऊणं सव्वे दिन्नासणेसु निविसति । ता वच्छरायकुमरं दटुणं पुच्छए राया ॥१७८॥४०६९॥
४८१
१. भाय त्रु० का० ।। २. ओझा पा० ।। ३. °याई चिंधेहिं जेण त्रु० ।। ४. °णम्मी पा० त्रु० ।। ५. तो त्रु० ॥
