________________
सिरिसंतिनाहचरिए
दसमेक्कारसभवग्गहणाई
पडिओ निवउच्छंगे माणुसभासाए भासिरो दीणो । अचंततारतरलो दिस-विदिसाओ पलोयंतो ॥६॥३७६५। तं दट्ठ भयभीयं जंपइ राया मणम्मि अक्खुभिओ। करुणापवण्णहियओ 'भद्दय ! मा भाहि, मा भाहि' ॥७॥३७६६॥ जावेवं सो भणिओ राएणं ताव निब्भओ जाओ। चिटुइ पमुइयचित्तो उच्छंगत्थो नरेंदस्स ॥८॥३७६७॥ तस्स य अणुमग्गेणं पत्तो ओलावओ भणइ एवं । 'नरवर ! मम भक्खमिणं झत्ति विसजेहि, छुहिओ हं' ॥९॥३७६८॥ जंपइ राया 'भद्दय ! न हु दायव्वो इमो मए तुज्झ । जम्हा हु मज्झ सरणं, एस पइटो भयुभंतो॥१०॥३७६९॥ एयं तु सुपुरिसाणं भद्दय ! पयर्ड महावयं लोए । पाणचाए वि जओ अप्पंति न सरणमल्लीणं ॥११॥३७७०॥ अन्नं च तुज्झ सुंदर ! परपाणविणासणेण नियपाणे । रक्खेउं न हु जुत्तं जम्हा विउसा भणंति इमं ॥१२॥३७७१॥ "हंतूणं परपाणे अप्पाणं जो करेइ सप्पाणं । अप्पाणं दिवसाणं कएण नासेइ अप्पाणं" ॥१३॥३७७२॥ दुक्खस्स उब्वियंतो हंतूण परं करेइ पडियारं । पाविहिही पुण दुक्खं बहुययरं तन्निमित्तेण ॥१४॥३७७३॥ किंच"जह तुज्झ होइ पीडा उक्खम्मतम्मि एगपिच्छे वि । तह सव्वेसिं जायइ, भावेहि इमं सचित्तम्मि ॥१५॥३७७४॥ इयरस्स पुणो पि य जीवियस्स हम्मंतयस्स घाएहिं । किं होइ नेय दुक्खं ? भावेहि इमं सचित्तम्मि ॥१६॥३७७५॥ किंच सुहं खणमेत्तं जायइ तित्ती इमस्स पुण सोम ! । सव्वो पाणविणासो भावेहि इमं सचित्तम्मि ॥१७॥३७७६॥ १. "तरलं पा० विना ।। २. य जे० ।। ३. सरणे पा० विना ।। ४. भउभंतो पा० विना ।। ५. उक्खजंत त्रु० ।। ६. पाणिवि त्रु० ॥
४५३
