________________
अटुम-नवमभवग्गहणाई
सिरिसंति- सो पावमई पावो वायत्थमुवटुिओ सहामज्झे । कहइ य नाहियवाय, भणिओ वजाउहेण तओ ॥४॥२८१७॥ नाहचरिए 'भो ! भो! न तुज्झ पक्खोएसो जुत्तिक्खमो जओ एत्थं । पच्चक्खो चिय हेऊ तुज्झवि किं एत्थ बहुएण? ॥५॥२८१८॥
जेण तुम नियनाणं वित्थारेऊण सम्ममिह पस्स । अन्नभवंतरविहियं धम्माणुटुाणफलमेयं ॥६॥२८१९॥ आसि तुमं पुव्वभवे मणुओ, इह संपयं पुणो देवो । जइ नऽत्थि जिओ, ता कह घडइ इमं ? सम्ममवबुज्झ' ॥७॥२८२०॥ इच्चेवमाइवयणेहि बोहिओ सो सुरो तओ तुट्टो । जंपइ 'साहु कयमिणं जे तुमए बोहिओ अहयं ॥८॥२८२१॥
संसारे निवडतो उद्धरिओ दिव्यनाणहत्थेण । ता मह देह इयाणिं सुद्धं सम्मत्तवररयणं' ॥९॥२८२२॥ * वजाउहेण वि तओ भावं नाऊण सुद्धसम्मत्तं । दिन्न, तत्तो जंपइ देवो अह एरिसं वयण ॥१०॥२८२३॥
'अजप्पभिई अहयं तुभं आएसकारओ णिचं । अन्नपि किंचि मग्गसु, जे तुह चित्तस्स पडिहाइ' ॥११॥२८२४॥ ॐ वजाउहो वि जंपइ 'एयं चिय मग्गिय मए तियस ! । अजप्पभिई तुमए दंढसम्मत्तेण होयव्वं ॥१२॥२८२५॥ तियसो वि भणड 'संदर! मग्गेयव्यं किमेत्थ विसयम्मि। मह कजं चिय एय, ता नियकज्ज भणसु किंचि' ॥१३॥२८२६॥ 100 एसो वि भणइ 'सुंदर ! एवं चिय मज्झ निययकजं' ति । इय निप्पिह वियाणिय देइ अणग्यमाभरणं ॥१४॥२८२७॥ इय काऊणं देवो ईसाणिंदस्स जाइ पासम्मि । तेण वि पसंसिओ सो परितुटेणं सहामज्झे ॥१५॥२८२८॥
३३४
१. हत्थेहिं त्रु० ।। २. य का० ।। ३. भिई अह पा० । भिड़ य अह' का०॥ ४. दिद त्रु०।। ५. "माहरणं पा० ।।