________________
सिरिसंतिनाहचरिए
नरसिंघकुमरस्स कहाणयं
आसीसवि तेण य संभासिउ, 'आइउ वच्छ ! कहतह देसिउ ?', निबु जंपइ 'राउल अत्थऽत्थिउ, देसि देसु भमामि असत्थिउ, अत्यु कहिं पि कया वि न पावलं, तें कारणि अप्पर संतावउं,' परिवायगि जंपिउ 'जइ एवं, तो महु करहि निरंतरु सेव, जे करेमि पई अञ्जु जि ईसरु, अहवा नरवरु विउलमहीसरु,' तो 'आएसु' भणेवि ससंभमु, पल्लवआसणु देइ गयभमु, परिवायगु जंपइ पि हु 'बच्छय !, कहिं कहिं हिंडिउ देसि सुवच्छय, जा जहिं का वि नवल्ली बोल्ली, जा भोयणविहि कहहि (? ह) वहिल्ली', एउ वयणु पगब्भउं, भावसगभउं, सुणिवि निविण हियए हसिउ पुणु बुच्चइ राउल, बहु विज्जाउल, 'किज्जइ जे तुम्हाइसउ ॥१५॥२६२८॥ 'तेरे मेरें' जहिं बोलिज्जइ, वंजणकसमरु जहिं भुजिज्जइ,
मिटुयहीणउ जो उचिटुउ, सो मई गोल्लयमंडलु दिटुउ, पाम्बउं जे० ।। २. तिं जे० ३० ।। ३. जे० का० | जिं० ।। ४. निवेण पा०विना ।। ५. "इसिउ त्रु०॥ ६. तेरि मेरि जहिं जे० ।। ७. "मरु बहु भुं त्रु० ।।
२९७