________________
सिरिसंतिनाहचरिए
नरसिंघकुमरस्स कहाणयं
नरसीहनरिंदु वि, मुणिवइ बंदिवि, उज्जेणिमहापुरि पइसरइ । सामंतसमन्निउ, पउरिहिं वन्निउ, रज्जु विसेसिं तहिं करइ ॥१२॥२६२५॥ अन्नदियहम्मि चोरेहिं सा नयरिया, मुसणआढत्त नीसेसपुरिपवरिया तो महाणम्मि जे 'सेटुिणो कारणा, जति रायतिए गहियओवायणा भणई 'नरनाह ! केणाऽवि नयरी इमा, अलयतुल्ला वि कयरोरगिगिहविभमा,' तं निसामित्तु राएण आरक्खिओ, रोसभरिएण सहस त्ति आणक्खिओ, 'रे ! तहा कुणसु जह होइ सुत्थत्तणं,' एवमाइसिय वीसज्जिए पुरियणं, अन्नदियहम्मि पुण एइ नयरीजणो, रायपासम्मि विन्नवई विमणम्मणो, 'देव ! केणाऽवि नयरी कया निद्धणा, कहवि नवि मन्निया तुम्हि जयबद्धणा, तं असेस पि अम्हेहिं सहियं पहो ! संपयं साहसं किंपि विन्नप्पहो, जोव्वणटुा सुरूवा य जा भामिणी, सा वि केणाऽवि पहु ! निज्जए कामिणी, ता पयंसेहि अम्हाण जलाणय, जत्थ निवसामु सोक्खेण अविमाणय,'
एयमायण्णिउं कोवतंबऽच्छओ, भणइ आरक्खियं फुरियअहरच्छओ, १. नरेंदु का० ।। २. हायणम्मि का० ।। ३. सिद्धिणो का० ॥ ४. न म का० ।। ५. एवमा पा० का० ।। ६. यदसणच्छओ त्रु० विना ।।
२९४