________________
छटु-सत्तमभवग्गहणाई
सिरिसंति- * पडिहयं निएउं कोवारुणलोयणो नरवरिंदो । अह जुल्झिउं पयट्टो नाणाविहदिव्वसत्येहिं ॥४७॥२५३७॥ नाहचरिए
ताणि वि पडिसत्थेहिं निहयाई पेच्छिऊण दमियारी । चिंतइ "हंत ! किमेयं अउव्वकरणं णियच्छामि ? ॥४८॥२५३८॥ तरिउं महासमुदं किं वुड्डीहामि गोपए अहयं । भूगोयरेण वि जओ दिव्वऽत्याइं पडिहयाई" ॥४९५२५३९॥ इय चिंतंतो पैच्छइ चक्कं जाला कलावटुप्पेच्छं । मज्झम्मि विमाणस्स उ तं दटुं चिंतए एसो ॥५०॥२५४०॥ "ता किं सत्थेहिं महं अन्नेहिं वरेहिम चिय पहाणं । दरियारिदारणसह" करइ करे तं इमो सहसा ॥५१॥२५४१॥ करकलियचक्करयणो जा वग्गइ नरवई पहिटुमणो । तावुद्धयदप्पेणं अणंतविरिएणिम भणिओ ॥५२॥२५४२॥
किं वग्गसि एएणं करपत्तेणं तुम नरवरिंद ! । दारिद्दियपुरिसो इव लद्धाए वराडियाए व्व ॥५३॥२५४३॥ *ता मुंच लहुं एयं, किं व चिरावेसि जेण नासेमि । एयस्स वि माहप्पं' इय भणिओ रूसिउं राया ॥५४॥२५४४॥
तं मेल्लइ वरचक्कं तस्स वहट्ठाए सो वि तमइंतं । वारइ गयाइएहिं, न य तरइ निवारिउँ कह वि ॥५५॥२५४५॥ फिरिऊण तयं तुंबेण लग्गए तस्स वियडक्च्छयले । काउं ‘अमोहसत्य' तओ प्रियं तबिमाणम्मि ॥५६॥२५४६॥
२७०
१. पयत्तो ना जे० का० ।। २. अच्छइ त्रु० ।। ३. करालटुप्पिच्छं त्रु० ।। ४. बरेहिं इमं चिय जे० विना ।।