________________
मित्ताणंदाईणं कहाणयं
सिरिसंति- 'हा मित्त ! मित्तवच्छल ! विणाऽवराहेण पाविओ तं सि । एवंविहमवसाणं निक्कारणवेरिदेव्येण ॥४०७१२२२४॥ नाहचरिए * हा! हा! अहो ! अकजं जं सि तुम वसणसंकडिल्लम्मि। अइदारुणम्मि पडिओ मए वि रायाहिरायम्मि॥४०८॥२२२५॥
* हा बंधव ! पढम चिय तुम निसिद्धो मए विदेसम्मि। गच्छंतो तह वि तुम न डिओ कम्माणुभावेणं ॥४०९॥२२२६॥
हा! तइया मह कजं निययदुहं अगणिउतए विहियं । अकयण्णुणामए पुण तुह साहेजं पि नवि विहियं ॥४१०॥२२२७॥ विलवइ देवी वितओ 'हा देवर! मित्तवच्छल! गुणड्ढ! सुयणसहाव! महामइ! किंतुह एयारिसंजायं? ॥४११॥२२२८॥ जइया हं आणीया विहियाओ तए अणेगबुद्धीओ। संपइ नियकजम्मि किं ताओ तुज्झ णट्ठाओ ? ॥४१२॥२२२९॥ हा हा णिग्घिण! अइणिविवेय! हा देव्य ! पावय! णिरास! ।णररयणमिणं एवं विडंबमाणेण किंलद्धं ?' ॥४१३॥२२३०॥ एवं विलवंताण ताणं दोण्हं पि जंपए सूरी । 'राय ! किमेवं बिलवह ? भावह संसाररूवमिणं' ॥४१४॥२२३१।। किंच"असारो एस संसारो, सव्वदुक्खाण आलओ । एत्थ मचुभयं घोरं जायई चउगईसु वि ॥४१५॥२२३२॥ णारया दुक्खसंतत्ता जे चिटुंति णिरंतरं । णियआउक्खए ते वि उव्वटुंति णिरंतरं ॥४१६॥२२३३॥ तिरिक्खाणं पि णिचं पि मरणं होइ अणेगहा । सओ वा आउयस्संते, परओ वा उवक्कमा ॥४१७॥२२३४॥ . १. साहिजं जे० का० ।। २. न य विहियं का० ।। ३. किंच जे० का० प्रत्यो स्ति ।।