________________
सिरिसंतिनाहचरिए
मित्ताणंदाईणं कहाणयं
जइ एइ कोइ नाणी तो नजइ, नऽन्नहा इमं देव !' | राया वि भणइ ‘एवं सच्चमिणं' साहियं तुमए ॥३४७॥२१४२॥ एत्थंतरम्मि राया पेच्छइ एगद्दिसाए वचंतं । पहायं कयबलिकम्मं कयकोउयमंगलं लोयं ॥३४८॥२१४३॥
पुष्फाइवावडकर चिंतइ "नणु कत्थ वच्चई लोओ?" । एत्यंतरम्मि पत्तो उजाणयपालओ पुरिसो ॥३४९॥२१४४॥ * विन्नवइ जोडियकरो 'वद्धाविजसि तुम जओ देव ! । पत्तो इह चउनाणी सूरिवरो धम्मघोसो त्ति ॥३५०॥२१४५॥ * तुभ चिय उज्जाणे असोगतिलयम्मि फासुयपएसे । लोयाण कहइ धम्मं जलहरगंभीरसद्देण ॥३५१॥२१४६॥ * वच्चइ य इमो लोगो वंदणवडियाए तस्स सूरिस्स' । राया वि तयं सोउं जंपइ 'अम्हे वि वच्चामो ॥३५२॥२१४७॥
वंदित्ता तं सूरिं पुच्छामो मित्तसंतियं वत्तं' । इय भाणिउं पयट्टो सकलत्तो निययरिद्धीए ॥३५३॥२१४८॥ गंतूण सूरिपासे उत्तरिउं करिवराओ तो मुयइ । खग्ग-छत्तोवाणह-मउडं तह चामराओ य ॥३५४॥२१४९॥ पविसित्तु तओ सूरिं सप्परिवारं नमेवि सकलत्तो । उवविट्ठो नियठाणे धम्मं सोउं समाढत्तो ॥३५५॥२१५०॥ भयवं पि कहइ धम्मं जह "किर इह चउगइम्मि संसारे । तं नऽथि जं न पावइ वसणं जीवो सकम्मेहिं ॥३५६॥२१५१॥ सव्वं सुहमसुहं वा उवणमइ नराण पुब्बभवविहियं । इय नाऊणं धम्मे कायव्यो उज्जमो णिचं" ॥३५७॥२१५२॥ एत्यंतरम्मि पुच्छइ करकमलं काउ उत्तिमंगम्मि । सेट्ठी असोगदत्तो नियदुहियादुक्खसंतत्तो ॥३५८॥२१५३॥ 'तं नत्थि जं न विइयं तुम्हाणं तेण कहह नणु सामि! । नामेण असोगसिरी मह दुहिया अत्थि पडिरूवा ॥३५९॥२१५४॥
२३१