________________
मित्ताणंदाईणं कहाणयं
सिरिसंति- जे जे पच्चइयनरा तेहिं समेओ इमो वयउ दूरं । नामेण वसंतपुरे नयरे बहुलोयरमणिज्जे" ॥३३६॥२१३१॥ नाहचरिए इय चिंतिऊण भणिओ 'जइ एवं निच्छओ तओ जाहि । नयरम्म वसंतउरे पच्चइयनरेहिं परियरिओ' ॥३३७॥२१३२॥
एवं ति होउ' सेणं पडिवन्ने नरवई विहेऊण । सामग्गियं समग्गं अणुवयणत्थं सयं चलिओ ॥३३८॥२१३३॥ *ताव गओ जा जलदंडयस्स आसन्नए तओ वलइ । तजित्ता नियपुरिसे जह 'किर तुडभेहिं गंतव्यं ॥३३९॥२१३४॥
नयरम्मि वसंतउरे संगवित्ता तहिं इमं मज्झ । दायव्वा लहु वत्ता केहिं वि पुरिसेहिं आगंतु' ॥३४०॥२१३५॥ 'आएसो' ति भणित्ता मित्ताणंदेण संजुया ते उ । संचलिया मग्गम्मि, राया वि गओ नियं नयरं ॥३४१॥२१३६॥ वरमित्तविओगम्मि अचंतं दुक्खिओ तयं रज्जं । परिपालइ भुजंतो देवीए समं वरे भोए ॥३४२॥२१३७॥
न.य तेसिं पुरिसाणं वत्ताकहगो वि आगओ कोई । अवसेरीओ रन्ना अन्ने संपेसिया पुरिसा ॥३४३॥२१३८॥ ॐ पञ्चागएहिं तेहिं वि नरवइणो साहियं जहा 'देव ! । न य तत्थ अत्थि कोवि हु, उवलद्धा नेय वत्ता वि' ॥३४४॥२१३९॥
तं सोऊणं राया जंपइ अचंतदुक्खिओ 'देवि ! । अहह ! अहो! कटुमिणं, जं नजइ नेय वत्ता वि ॥३४५॥२१४०॥ ता किं करेमि?, कस्स व पुरओ साहेमि? कं व पुच्छामि?'। देवीए वि यसोयडयाए भणियं जहा 'देव!॥३४६॥२१४१॥
3
.
१. जलदंदय का० । जलणदंदय जे० ।। २. कोवि त्रु० ।।