________________
मित्ताणंदाईणं कहाणयं
सिरिसंति- सो लवइ 'जइ मुणिज्जइ जेणेसा णिम्मिया सुपुत्तलिया । पभणामि तो उवायं' अह जंपइ रयणसारो वि ।।१२८॥१९२३॥ नाहचरिए कारावियं मए चिय देवउलं तेण वच्छ ! जाणामि । सो सूरदेवथवई कुंकणदेसम्मि अइरम्मे ॥१२९॥१९२४॥
सोपारयनयरम्मिं निवसइ ता कहसु जमिह कायव्वं'। आह इमो 'पुच्छामो ता किं पडिछंदएण इमा॥१३०॥१९२५॥ घडिया समईए वा ? ता जइ पडिछंदओ हवइ कहवि । तो तम्मि आणियम्मिं कजमिणं सिज्झई नूणं ॥१३१॥१९२६॥
ता तुन्भेहिं एसो पडियरियव्यो इमम्मि ठाणम्मि । बच्चामि अहं सिग्य' सेट्ठी वि हु मन्नई सव्वं ॥१३२॥१९२७॥ * तो भणइ अमरदत्तो ‘मा मंतह एरिसं इमं कजं । जइ कहवि तुह अवायं सुणामि तो जाइ मह जीवं' ॥१३३॥१९२८॥
इयरो वि जंपइ इमं 'मा जंपसु जइ दुमासमेत्तेण । नाऽऽगच्छामि अहं तो जाणेजसु नत्थि मह मित्तो' ॥१३४॥१९२९॥ इय महया कडेणं संडाविय अणुमएण सेट्ठिस्स । अक्खंडपयाणेहिं पत्तो सोपारयपुरम्मि ॥१३५॥१९३०॥ विक्किणिय अंगुलेयं वत्थाई गेण्हिऊण सव्वं पि । तंबोलवावडकरो जाइ तओ थवइगेहम्मि ॥१३६॥१९३१॥
त एतं दटुणं पडिवत्तिं कुणइ सुत्तहारो वि । पुच्छति कुसलवत्तं परोप्परं दो वि परितुहा ॥१३७।१९३२॥ * अह भणइ सूरदेवो 'मह गेहमलंकियं तए केण । कजेण?' आह इयरो 'देवउलं तुह सयासाओ ॥१३८॥१९३३॥
इच्छामि कारिउं जे जुत्तमिणं कहसु किंपि पडिछंदं?'। तेणाऽवि बुइयमेयं 'पासाओ कत्थ ते घडिओ?' ॥१३९॥१९३४॥
२१२
१. मे जीय जे० का० ।। २. जाणिज' का० ॥
