________________
नाणगब्भस्स कहाणयं
सिरिसंति- अक्खाए तं वारिय बच्चइ सेणाहिवाण पासम्मि । भणइ य 'ओसरह खणं, जइ मह सुकयं मुणह किंपि॥४१॥१८५८॥ नाहचरिए जा पेच्छामि णरिंदं तुम्हच्चयनरकरेहिं संगहिओ । जम्हा निवआएसं सीसेणमहं पडिच्छामि' ॥४२॥१८५९॥
तं सोउं ते वि तओ परोप्परं मंतयंति जह 'एसो । अम्हाण आसि राया देवो पुण नाममेत्तेण ॥४३॥१८६०॥ एयस्स उ सुकयाणं न निक्कओ तीरए जओ काउं । ता अम्ह पुरिसगहिओ जाउ नरिंदस्स पासम्मि' ॥४४॥१८६१॥ राया वि तयं एत दटुण परम्मुहो डिओ सहसा । सो वि य परिभमिऊणं जोहारं काउ विन्नवइ ॥४५॥१८६२॥ 'देव ! तयं सव्वस्स सयं निरूवेह मह दयं काउं' । जंपइ राया रे रे ! किमालपालेण एएण? ॥४६॥१८६३॥ एवंविहअवराहे अत्थपयाणेण मुच्चए कह णु ?' | सो जंपइ 'तुम्हाणं आएसमहं सयं काहं ॥४७॥१८६४॥ किंतु पहु ! वज्झगस्स वि पियमेवं कीरए जओ तम्हा । सुमरिय मह सुकयाई देव ! निरूवेहि मंजूसं' ॥४८॥१८६५॥ * इय तस्सुवरोहाओ विण्णत्तीओ य सेसलोयस्स । मंजूसाए पासं जा गच्छइ ता भणइ मंती ॥४९॥१८६६॥ 2 'देव ! निए पाहरिए संवाइत्ता तहेव मुद्दाओ । उग्घाडहि मंजूसं' राया वि तहेव ते कुणइ ॥५०॥१८६७॥
उग्याडिए कवाडे नियइ सबद्धिं करम्मि दाहिणए । गहियाऽसिपुत्तियं वामयम्मि कयकेसवरपासं ॥५१॥१८६८॥ तं दटुणं राया विम्हइओ पुच्छए 'किमयं' ति ? । मंती वि आह 'देवो जाणइ, किमहं वियाणामि?' ॥५२॥१८६९॥
२०६
१. ऊसरह पा० का०।। २. तुम्ह चिय नर पा०।। ३. सीसेणाहं त्रु०॥ ४. इत पा० विना ।। ५. "त्तीए सेस" त्रु०॥ ६. उग्पाडेइ क* पा० । उग्घाडएक जे०।।
