________________
सिरिसंतिनाहचरिए
भइ 'जं देवपासे आइटुं तं समत्थवित्थरियं । गहिऊण साहसु फुडं मह मारी किंनिमित्ताओ ?' ||१९|| १८३६ ।। नेमित्तिओ पपइ 'तुह मारी मंति ! जेटुपुत्ताओ । पडिहिइ, इय नाऊणं जं कायव्यं तयं कुणसु' ||२०|| १८३७ ॥ वत्थाऽलंकारेण सम्माणित्ता करम्मि घेत्तूण । भणिओ सो सचिवेणं 'मज्झुवरोहेण गुज्झमिणं ॥२१॥ १८३८ ॥ नहु कस्स वि कहियव्यं' ' एवं होउ' त्ति भणिय नियठाणे । वच्चइ, मंती वि पुणो भणइ सुबुद्धिं रहस्सम्मि ||२२|| १८३९ ॥ 'पुत्त ! तुमे विहु निसुयं, जहऽम्ह गेहम्भि होहिई मारी । ता जइ करेसि वयणं मह तणयं तो निवारेमि' ॥ २३ ॥१८४० ॥ विन्नवइ जोडियकरो सुबुद्धिनामो वि 'ताय ! तं जणओ। तुह वयणम काऊणं कस्सऽन्नस्सा करिस्सामि ? ' ॥ २४॥१८४१ ॥ जंपइ जणओ 'पुत्तय ! जइ एवं तो दिणाणि पेन्नरस । मंजूसामज्झम्मिं चिटुसु संजमियनियचित्तो' ॥२५॥१८४२॥ भइ ओ 'एवमिमं कायव्वं नऽत्थि एत्थ संदेहो' । तो पुरिसपमाणाए मंजूसाए कओ एसो ॥ २६ ॥१८४३॥ पन्नारसदिणजोग्गं भत्तं पाणं च णिक्खिवेऊणं । मुत्त-पुरीसाईण वि ठाणं सुनिरूवियं काउं ||२७|| १८४४ ॥ तो तालएहिं अहिं तालित्ता नेइ निवसमीवम्मि । जंपइ जोडियहत्थो 'देव ! इमं मज्झ सव्वस्सं ॥२८ ।। १८४५ ॥ रक्खावि आवयकालं जा ताव निययदिडीए' । भणइ णिवो 'किमणेणं किज्जउ धम्मव्वए एयं ॥ २९ ॥। १८४६ ॥
१. भणइ पा० विना ॥ २. पनरस उ । पा० जे० ॥
90
3454545454545
नाणगब्भस्स कहाण
२०४