________________
मच्छोयरकहाणयं
सिरिसंति- तो अम्हाण वि पुत्तय ! मन्नेजसु एत्थ जीयसंदेह' । तं सोऊणं धणओ जंपइ करकोरयं काउं ॥४९९॥१५३१॥ नाहचरिए * 'एत्थं पि देव ! रयणं विज्जइ चक्केसरीए मह दिन्नं । ता तस्स पहावेणं साहेमि इमं पि लहु कज्जं' ॥५००॥१५३२॥
तं सोऊणं राया हरिसियचित्तो पयंपई 'वच्छ ! । कुणसु पयत्तं सिग्धं, मा से अचाहियं होही' ॥५०१॥१५३३॥ ॐ तो आणेउं रयण मेल्लइ कुमरस्स सन्निगासम्मि । भणिओ य 'इमं पूयसु जेण लहुँ सिज्झए कज्ज' ॥५०२॥१५३४॥
कुमरो वि हु कंठग्गयपाणो वि समुट्ठिऊण किच्छेण । पूएइ तयं रयणं तो जं जायं तयं सुणह ॥५०३।१५३५॥ सहस त्ति सा कुमारी मन्ने जम्मंतरं व पल्लट्टा । जंपइ सहीए पुरओ 'निसुणसु सहि ! मज्झ वुत्तंतं ॥५०४॥१५३६॥ एत्तियवेलं अहयं कुमारनामं पि नेय विसहती । संपइ सहि ! अच्छरियं वट्टइ मह माणसे गरुयं ॥५०५॥१५३७॥ जम्हा मन्नामि अहं जइ कुमरो सिग्घु होइ मह भत्ता।ता होइ जीवियं मह, अह नवि तो जंति मह पाणा' ॥५०६॥१५३८॥ तो तं सोऊण सही सिग्धं गंतु कहेइ जणयस्स । जह ‘सा तुम्ह कुमारी कुमरमई अज्ज संजाया' ॥५०७॥१५३९॥ तं सोऊणं सूरो हरिसभरेणं न माइ अंगम्मि । गंतु निवस्स पासे साहइ सव्वं जहावत्तं ॥५०८॥१५४०॥ राया वि हु तोसवसा कुमरस्स कहावए तयं सव्वं । सोऊण इमो वि दढं जाओ अमएण सित्तो व्व ॥५०९॥१५४१॥
१७१
१. इत्व का० ।। २. "सु ज मज्झ पा० ।। ३. तो पा० का० ।। ४. "हावित्तं जे०॥
