________________
सिरिसंतिनाहचरिए
सोऊणं सूरो जंप करकोरयं विहेऊण । 'अम्हाणऽणुग्गहो च्चिय एसो अच्चंत अइगरुओ ॥ ४८८ ।। १५२० ॥
नाणं अहं कुणइ अम्ह भो ! देवो । ता कुमरसंतिय चिय कन्ना एसा हु, के अम्हे ? ' ॥ ४८९॥१५२१॥ एवं च भाणिऊणं करेइ जा गोरवं अमञ्चस्स । ता कन्ना ते नाउं जंपइ अह 'एरिसं वक्कं ॥ ४९० | १५२२ ॥ जइ तस्स ममं दाहिह, तो हं अप्पाणयं विवाइस्सं' । तं सोऊणं सूरो जाओ सूरो व्व गहगहिओ ॥ ४९१ ॥ १५२३ ॥ पण य मंति! कजं एयं एवंविहं इह ताव । ता वच्चह नियाणे अहयं तु इमं अणुणएमि ॥४९२॥१५२४॥ तो मिण-दुम्मणमणो मंती विहु कहइ नरवरिंदस्स । तं सोऊणं राया वज्रेण हओ व्य संजाओ ॥ ४९३ ॥ १५२५ ॥ सूरो विहु तं कन्नं भयभीओ णरवरस्स अणुणेइ । तह वि न सा पडिवज्जइ, जंपइ तं चैव पुव्युत्तं ॥ ४९४॥१५२६ ॥ तो सूरेणं गंतुं तव्वयणं अक्खियं णरिंदस्स । राया विहु गंतूणं साहइ कुमरस्स णीसेसं ॥ ४९५॥१५२७॥ कुमरो वितयं सोउं कामावत्थाए वाउलीहूओ । एत्थंतरम्मि पत्तो धणओ रायस्स पासम्म ॥ ४९६ ॥ १५२८ ॥ 'अ किं दीसह अइसएण आउलिया ? ' । राया वि भणइ 'पुत्तय ! किं करिमो तुज्झ लहुभाया ॥ ४९७ ॥ १५२९॥ १० दूरं कामावत्थाए विडिओ मुणइ नेय सो किं पि । पाणाण वि संदेहे, वट्टइ कन्ना वि निरवेक्खा ॥ ४९८ ॥। १५३०॥
मच्छोयरकहाण
१७०
