________________
सिरिसंति- नाहचरिए
मच्छोयरकहाणयं
मच्छोयरो वि जंपइ 'न मज्झ कजं नरिंद ! अन्नेणं' । राया वि भणइ 'जइ तुज्झ णिच्छओ होउ एवमिणं' ॥२८३॥१३१५॥ एवं च जाव चिटुइ वत्थालंकारभूसियसरीरो । थइयारोवियखंधो ता जं जायं तयं सुणसु ॥२८४॥१३१६॥ वायवसेणं परिघोलिऊण वहणं सुदत्तवणियस्स । संपत्तं तत्थेव य तयाऽणुकूलेण वारण ॥२८५॥१३१७॥ तत्तो सुदत्तवणिओ गिण्हेउं पाहुडं अइमहत्थं । पत्तो ढुवारदेसे पडिहारं भणइ 'भो भद्द ! ॥२८६॥१३१८॥ विन्नवसु मम कएणं णरणाह' सो वि भणइ गंतूण । 'देव ! दुवारे चिटुइ वाणियगो पाहुडकरग्गो' ॥२८७॥१३१९॥ 'गच्छ, पवेसेहि लहुँ' रण्णा भणिए पवेसए एसो । अप्पित्तु पाहुडं तो जोकारेऊण उवविसइ ॥२८८॥१३२०॥ दिट्ठो य तेण सेट्ठी "एसो सो आगओ सुदत्तो" ति । इय चिंततो रन्ना भणिओ 'भो ! देहि तंबोलं' ॥२८९॥१३२१॥ दिन्नो य णेण पुरओ होऊण विसेसओ, तओ एसो। चिंतइ "हंत ! किमेयं सारिच्छो तस्स एसो त्ति ॥२९०॥१३२२॥ अहवा वि न संभवई जो पक्खित्तो अगाहकूवम्मि । निम्माणुसम्मि रन्ने तस्स इहं आगमो कत्थ ? ॥२९१॥१३२३॥ सारिक्खया बहूणं होइ नराण, तओ इमो अन्नो" । इय चिंततो रन्ना भणिओ 'तुह अद्धदाणं' ति ॥२९२॥१३२४॥ १० 'देवपसाओ' त्ति इमो भणिऊणं जाइ णिययवहणम्मि। धणयं दटुं अहियं संकाउलिओ नियमणम्मि॥२९३॥१३२५॥ चिंतइ य "हंत ! तेणं तंबोल देंतएण मह समुहं । साकूयं पिव मन्ने पुणो पुणो पेसिया दिट्ठी ॥२९४॥१३२६॥
१५२
१. सुणह का० ।। २. °णाहं भणइ सो वि गतूण जे० पा० ।। ३. देह पा० ।। ४. व पा० जे० ।। ५. साकूवं त्रु० विना ।।