________________
चउत्थ-पंचम भवग्गहणाई
मिरिसंति- सयंपों विजयभद्रं च पोयणपुरे पेसिऊण सयं च नेमित्तियपिया-पुत्त-मिरिइमयहरसमेओ अप्पपंचमो गओ रहनेउरचक्क- नाहचरिए वालणयरे, दिट्ठो य अमियतेओ, साहिया सव्या वत्ता । तं च वुत्तंतं सोऊणं संभंतो सिरिविजयं साधारेऊण पविट्ठो मंति
मंडवे । पुच्छिया मंतिणो - 'भो ! किमेत्थ उचियं ?' तओ भणियं सुमइणा - 'किमेत्थ पुच्छियव्यं, एवंविहे वि ॐ अवराहे किमज्ज वि खमिज्जइ ?, अवि य -
'काऊण सव्वसामग्गिसंजुयं निययसेन्नमच्चत्थं । गंतूण तत्थ काउं तेण समं गरुयसंगामं ॥१३॥८५३॥ तो आणिज्जइ देवी, ण सहिज्जइ णिययपरिभवो देव !' । इय जंपियम्मि तेणं तओ सुबुद्धी पयंपेइ ॥१४॥८५४॥ 'सचं चिय देव ! इमं जं भणियं सुमइणा अमच्चेण । जम्हा जो सत्तूहि मद्दिजइ सो न किंचि भवे ॥१५॥८५५॥ सो धूली होइ णरो, सो हु तिणं, सो हु छारपुंजो त्ति । जो अवमाणिज्जंतो सत्तूहिं वि चिटुई सत्थो' ॥१६॥८५६॥ इय पोरिसेक्कपयडे सुबुद्धिणा जंपियम्मि वयणम्मि । जंपेइ बुद्धिसागरमंती निसुणेह मह वयणं ॥१७॥८५७॥ 'सचं चिय धीरेहिं इमेहिं एय पयंपियं सव्वं । जम्हा हु दुस्सहो खलु पराभवो होइ सत्तूहि ॥१८॥८५८॥ सच्चं चिय सत्तूहिं परिभूओ होइ जीवलोगम्मि । निस्सारो, किंतु इहं उदिक्खियव्यो हि पत्थावो ॥१९॥८५९॥ जम्हा हु नीइ-पोरिस-बलाण सव्वाण साहओ होइ । पत्थावो चिय अहियं विसेसओ गरुयसत्तुम्मि ॥२०॥८६०॥
१०७
१. सव्ववत्ता त्रु० विना ।। २. होउ त्रु० ।। ३. एवं का० ।। ४. उ पा० ।। ५. "इपोरुस' जे० ।।
