________________
सिरिसंतिनाहचरिए
चउत्थ-पंचमभवग्गहणाई
तं च सव्वं दूएण गंतूण णिवेइयं । तओ कुविओ एसो, मोक्कलिया य विजाहरभडा, समागया य जत्थ जलणजडीपयावइणो चिटुंति । तओ जलणजडिणा तिविट्ठहिएसिणा पयंडखरमारुएणेव णीरहरा सव्वे दिसोदिसिं खणमेत्तेणेव विद्दविया, भणिया य, जहा- 'भो ! मा मरह, मुक्का मए, वच्चह नियसामिणो गद्दहगीवस्स पासे । अम्हे य तुम्होवरि एए आगच्छामो रहावत्तपव्वए' । तेहिं वि सव्वं गंतूण सिटुं आसग्गीवस्स, जहा - 'अम्हे एवं पडिहया, तुडभे य अभिभविउकामा समागच्छति रहावत्तपव्वए' । तं चाऽऽयन्निऊण कोवभरपरवसेण मेलियं विजाहरबलं, समागओ रहावत्ते धरणिधरे, कओ कडयसन्निवेसो । तओ विजाहराणं भूमिगोयराण य पवत्तमाओहणं । एत्थंतरम्मि विजाहरेहिं तालपिसाय-रक्खस-वग्घ-सङ्कल-कोल्हुय-तरच्छ-सुणगाईणि भीसणाणि रूवाणि काऊण अभिद्दवियं तिविट्ठबलं “अहो! एस कन्नारूवेण जाओ लोगसंखओ" त्ति भणमाणं पलाइउमारद्धं । तं च दटुण भणिओ तिविट्ठ जलणजडिणा, जहा- 'देव ! आरुहह रहं, का एयाणं सत्ती देवपायाणं पुरओ मायाजालं पउंजिउ ?' । तओ समासासिंतो नियबलं समारूढो रहवरं तिविद्, विजाहरा य तं दटूण विसेसेण जुज्झिउं पवत्ता, अवि यआयन्नाऽऽयड्रिढयधणुविमुक्कसरणियरतिक्खधाराहिं । करवाल-कुंत-कुंगीसंघट्टटुंतजालाहिं ॥२१॥७०३॥ वजंतगहिरसंगामतूरअइगरुयगज्जियरवेहिं । अप्फुन्नं नहविवरं अकालजलएहिं व खणेण ॥२२॥७०४॥
१. कामा आग° पा० ।। २. भीसणाणि नास्ति पा० ।। ३. 'तविहिं त्रु० विना ।।