________________
| करेइति निच्छूढो अच्छति समंतओ पलोएंतो, जाव अही आगतो, उट्टिया सहसा सच्चे, सो अही णेहिं मारिओ, अण्णमुहुत्तस्स भेरुंडसप्पो आगतो, भेरुंडो नाम दिवगो, भीया पुणो उडिया, जाए दिगोत्तिकाऊण मुक्को, वलस्स चिंता जाया - अहो सदोसेण जीवा किलेसभागिणो भवति, तम्हा - 'भद्दएणेव होयचं, पावति भद्दाणि भद्दओ । सविसो |हम्मती सप्पो, भेरुंडो तत्थ मुञ्चति ॥ १ ॥ " एयं चिंतेंतो संबुद्धो पचतिओ । विहरंतो बाणारसिं गओ, उज्जाणं तेंदुयवणं, तेंदुगं नाम जक्खाययणं, तत्थ गंडीतेंदुगो नाम जक्खो परिवसति, सो तत्थ अणुण्णवेडं ठितो, जक्खो उवसंतो, अण्णो जक्खो अण्णहिं वणे वसति, तत्थवि अण्णे बहू साहूणो ठिया, सो य गंडीजक्खं पुच्छति - ण दीससि ?, पुणाई तेण भणियं - साहुं पज्जुवासामि, तत्थ य तेंदुएण दिट्ठो, सोऽवि उवसंतो, सो भणति - ममवि उज्जाणे वहवे
१ करोतीति निष्काशितस्तिष्ठति समन्ततः प्रलोकयन्, यावदहिरागतः, उत्थिताः सहसा सर्वे, सोऽहिरेतैर्मारितः, अन्यस्मिन्मुहूर्त्ते भेरुण्डसर्प आगतः, भेरुण्डो नाम दिव्यकः भीताः पुनरुत्थिताः, ज्ञाते दिव्यक इतिकृत्वा मुक्तः, बलस्य चिन्ता जाता - अहो स्वदोषेण जीवाः क्लेशभागिनो भवन्ति, तस्मात् भद्रकेनैव भाव्यं प्राप्नोति भद्राणि भद्रकः । सविषो हन्यते सर्पो, भेरुण्डस्तत्र मुच्यते ॥ १ ॥ एवं | चिन्तयन् 'संबुद्धः प्रव्रजितः । विहरन् वाणारसीं गतः, उद्यानं तिन्दुकवनं, तिन्दुकं नाम यक्षायतनं, तत्र गण्डीतिन्दुको नाम यक्षः परिवसति, स तत्रानुज्ञाप्य स्थितः, यक्ष उपशान्तः, अन्यो यक्षोऽन्यत्र वने वसति, तत्राप्यन्ये बहवः साधवः स्थिताः, स च गण्डीयक्षं पृच्छति न दृश्यसे ?, पुनस्तेन भणितं - साधुं पर्युपासे, तत्र च तिन्दुकेन दर्शितः, सोऽप्युपशान्तः, स भणति – ममाप्युद्याने बहवः
Jain Educationtional
For Private & Personal Use Only
Cainelibrary.org
