________________
विना बहुनाऽपि विनयेन गृहीता विद्या फलादान स्वात् । बहुमाने सति तु स्वयेनापि विनयेन फलनवा स्यात्, श्रीगौतमपृच्छायामयुक्तम् - " विज्जा विन्नाणं वा मिच्छाविगरण गिव्हिडं जो उ । अमन्न आयरियं सा विज्ञा निष्फला तस्स ॥ १ ॥ बहु मन्नइ आयरियं विगवसमग्गो गुगेहिं संजुतो । इअ जा गहिआ विज्जा सा सफला होइ लोगंमि ॥ २ ॥ " अत्र नैमित्तिकद्वयनिदर्शनम् - तद्यथा - एकस्य सिद्धपुत्रस्य द्वौ शिष्यौ, द्वापि नियमतित्यादि कुरुतः परं गुदावेकस्य सम्यग् बहुमानोऽन्यस्य तु न तथा, द्वावप्यष्टाङ्गनिमित्तं शिक्षितौ तत्कुशलौ जातौ अन्यदा तौ तृगकाष्ठार्थ जग्मतुः मार्गे पदसङ्क्रमं दृष्टवकेनोक्तम् अग्रे हत्ती याति, अन्येनो कम् इयं हस्तिनी नतु हस्ती, साऽपि वामेऽक्षिग काणा, तस्यां स्त्रीपुंसावारूढौ स्वः, स्त्री च गुर्विण्यासन्नप्रसवा रक्तवस्त्रपरिधाना च सा च सद्यः पुत्रं प्रसविष्यते, द्वितीयेनोक्तम्- किमेव सम्बद्धं भाषसे ?, तेनोक्तम् —' ज्ञानं प्रत्ययसार' मित्यग्रे सर्व ज्ञास्यते, ततस्तौ यावत्कियतीं भुवं गतौ तावत्सर्वं तथैव दृष्टं स्त्रियाः प्रसवमवनहेतुना वल्लिगहनान्तः स्थितत्वेन शीघ्रं मिलितत्वात् यावत्तत्र क्षणं स्थितौ तावत्तया पुत्रः प्रसूतः, ततः कथमनेन एतावज्ज्ञातमिति द्वितीयो विस्मितः । किमपि यया न ज्ञात इति खिन्नश्च । तदनु तौ नद्यास्तीरे गतौ, तदैका वृद्धा जलमाहर्तुं त
गता, तस्याश्रपुत्रो विदेशे गतो बहुदिनेभ्योऽयानि नायातीति तथा तौ पृष्टौ -कदा मम पुत्रः समेष्यति ?, एवं पृच्छन्त्या एव च तस्याः शीर्षाद् घटः पतितो भनव, तदैकेन मन्दबुद्धिनोक्तम् तज्जाएण य तज्जायं, तण्णिभेग य तणिभं । तावेण य तारूत्रं, सरिसं सरिसेण निद्दिसे ॥ १ ॥ इति निमित्तशास्त्रोक्त्यनुसारेण तव पुत्रो मृतः, अन्येनोक्तम् - मैत्रं वादी,
गृहे आगतः, याहि वृद्धे ! शीव स्वगेहे, मा मुधा पप्तः सन्देहे, सा प्रमुदिता त्वरितमेव गृहे गता, दृष्टः पुत्रः सरनेहं मिfear | sarat fast यावद्गुरुपार्श्वे आगतौ तावद्वया बहु द्रव्यं धौतिकयुगलं च गृहीत्वाऽऽगल अवितथनिमित्तवादी
Jain Education Intional
For Private & Personal Use Only
फरुस्
Neww.jainelibrary.org