________________
**********************
अंग कंपवा लाग्यां, अने नेत्रादिकमांधी पाणी गलवा मांमधु. त्यारे हलवे हलवे ते स्त्रीयादिकोए, ते वृक्ष्नी चाकरी घटामवा मांझी. केमके, वृक्षपणुं तो वधवा लाग्यु माटे. वली ते वृक्ष चित्तना अनिमान वमे करीने, वृक्षावस्थाना पुःखरूप समुश्मा पज्यो. वली ते वृना दीकरानी स्त्रीयो एम कहे ले के, प्रा मोसानुं व | ईतरु कूटवानुं ते अमारा कर्ममां क्यां सूधी घाली मूक्युं हो? ते कांश मालम | परतुं नघी. त्यारे तेमना स्वामीन मोसाना पुत्रो, वली ते स्त्रीयोने समजावीने | मोसानी चाकरीमा वलगामे , त्यार पठी एक दिवस ते सर्वे स्त्रीयो, संप करीने पोत पोताना जरतारने कहे जे के, तमारा पितानी अमे घणी घणी चाक री करीए बीए, तोयपस ते वृक्षपणामां बुझिनी विकलताश्री, अमारी करेली चा | करीना जसने बदले, नलटो अपजस आपे ले. माटे तमने जो अमारुं कर्तुं मा
नवामां न आवतुं होय, तो बीजा कोई माणस पासे ते मोसानी चाकरी करा- वो; एटले खबर पमशे. पठी ते पुत्रोए तेमज कयु. त्यार पठी केटलाएक दिव
से पुत्रे पूज्यु के, हे पिताजी ! केम हवे सारी रीते चाकरी श्राय ? त्यारे ते
(*********KXXXXXXXXXXX
Jain Education
de
For Private & Personal Use Only
Vilw.jainelibrary.org
