Page Text
________________
सामाचारीशत
कम्।
॥२९॥
HASARESISESEISMO
हातिय-पाढो छम्मासियस्स उस्सग्गो। पुत्तिअवंदणनियमो, थुइतिअ चिइवंदणा राओ॥१॥” इति सामान्येन पाठो आयरिय लिखितः, न तु विवेचनं कृतम् , यदुत गाथात्रयमिदं श्राद्धा एव पठन्ति, न तु साधव इति ॥ ननु-कथं श्रीजिनवल्लभ- उवज्झाए सूरिभिः प्रत्यपादि, यदुत-"सड्डो गाहातिगं पढई" इति ? । अत्रोच्यते-यद्यपि प्रवचनसारोद्धारवृत्ती सामान्यतया
श्रावकउक्तम् , तथापि “सामान्याद्विशेषो बलीयान्" इति न्यायात, श्रीहेमसूरिभिः स्वोपज्ञयोगशास्त्रचतुर्थप्रकाशटीकायां पठना(२४८ पत्रे) विशेषतः प्रोक्तम् । यदुत-प्रतिक्रमणसामाचारी इमाभिस्त्रयस्त्रिंशत्प्राक्तनगाथाभिरवसेया, तत्र दशमी गाथा
धिकारः। यथा-"दाऊण वंदणं तो, पणगाइसु जइसु खामए तिन्नि । किइकम्मं करि आयरियमाइगाहातिगं पढइ सड्डो ॥१॥” इति हेतोः गाथात्रयपठनं श्राद्धानां युक्तं, न युक्तं साधूनां, नामग्राहं कुत्राऽपि ग्रन्थे साधूनां तत्पठनस्य अनुक्तत्वादिति, यद्यपि | गाथायां सप्तपञ्चाशन्मात्रासम्भवात् , “माइ गाहा तिगं पढई" इत्येव पाठो युक्तः, तथापि गाथाभेदषः अस्या गाथाया|81 'उगाहनाम' गाथारूपत्वात् , अन्ते 'सड्डो' इति भणनेन षष्टिमात्रासद्भावेऽपि न दोषः ॥ ननु-अत्र 'सड्ढों' इति कोऽर्थः | श्रद्धावानिति व्युत्पत्त्या साधूनां अपि गाथात्रयं वाच्यं आपन्नं इति, एवंभूतस्य अर्थस्य काऽपि ग्रन्थे प्राक्तने अत्राधिकारे अदर्शनात्, प्रत्युत एतदर्थकल्पने विशेष्यपदापेक्षा स्यात्, अत्र कोऽपि विज्ञंमन्यो अवादीत् । ननु-गाथायां सप्तपञ्चाशत् मात्रा भवन्ति, यतः 'पढमं वारहमत्ता बीए अठारसेहिँ संजुत्तो । बाहमत्तो तइओ, पण्णरसविभूसिआ गाहा ॥१॥
॥
२
१ 'जह पढमं तह तीअं दहपंचबिहूसिहा गाहा' ॥ इति प्राकृतपैङ्गले पाठः।
G8
Jain Education inte
For Private & Personal use only
Bw.jainelibrary.org
| SR No. | 600047 |
| Book Title | Samacharishatakama |
| Original Sutra Author | Samaysundar |
| Author | |
| Publisher | Jindattsuri Gyanbhandar |
| Publication Year | 1939 |
| Total Pages | 398 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Manuscript |
| File Size | 21 MB |