Page Text
________________
و
वैराग्य
زنانه
॥ ५७
केवल दुःखरूपज छे, अर्थात् आ संसारमा कांइपण सुख नथी ॥३३॥ भावार्थ-हे आत्मन् ! तुं विचार कर के, आ जीव ज्यांची जन्मे छे, त्यांथी ते मरणपर्यंत केवल दुःखमांज
भाषांतर
सहित शतकम् वर्ते छे. केमके, जन्मती वखते दुःख घणुं पडे छे. ते विषे शास्त्रमा को छे के, अग्निवडे तपावीने लालचोळ करेली IFI साडात्रण क्रोड सोयो, शरीरमा रहेली एवी साडात्रण कोटि रोमराय तेने विषे चांपतां जेटली वेदना थाय, तेथी |Nail | आठगुणी वेदना गर्भने विषे धाय छे. तथा अन्मती वखतनी वेदना तो, काइ कही शकाय तेवी नथी. जेम जतरडामां घालेला सोना रुपाना तारने, जेम बलात्कारे खची काढे छे, ए दृष्टांते माताना योनियंत्रमाथी निना
लतां, माताने तथा पोताने अतुल वेदना थाय छे. तेवी रीते मरणर्नु दुःख पण जाणी ले. हवे जन्म अने मरण ए IN वे दुःखोनी मध्ये रहेला दुःखोजें वर्णन करोंए छीए. बाल्यावस्थाने विषे ते बालकने बोलतां न आवडवाथी तेने जे II Iovi वेदना थइ होय, ते वेदना मटाडवाना उपचारने वदले उलटी तेने वधारे वेदना थाय, तेवा उपचार करवामां आवे
छे. जेम के, ते बालकनुं माथु दुःखतुं होय, तेनो उपचार मूकीने पेट दुःखतुं मटाडवानो उपचार करे छे, इत्यादि. वली जवानीमां एटले मानीलीधेली सुखनी अवस्थामां पण, संसारना समस्त सुखनी प्राप्ति नथी. कदापि पराणे एक सुखनी प्राप्ति थाय छे, तेवामां बीजां दुःख उभां थाय छे. जेम कोई वस्तुनो धडो करवा माटे, काइ पण चीज न जडवाथी, चोमासामा उत्पन्न थएलां आशरे दश पंदर देडकां लेइ, पांचशेरीनो घडो करे छे. तेवामां ते घडो | कांइक ओछो थवाथी जेवामां बीजं एक देडकं लेवा जाय छे, तेवामां बे देडका कुदी जाय छे. वली वेने पकडवा जाय
Jain Education Inter
2 010_05
For Private & Personal use only
HIw.jainelibrary.org
| SR No. | 600040 |
| Book Title | Vairagya Shataka |
| Original Sutra Author | Purvacharya |
| Author | Gunvinay |
| Publisher | Jindattsuri Gyanbhandar |
| Publication Year | |
| Total Pages | 176 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Manuscript |
| File Size | 9 MB |