________________
वैराग्यशतकम्
॥१४४॥
Jain Education Intern
सहन कर्या. तो आ भवमां धर्मसाधन निमिशे अल्प एवो पण शीत (टान) परिषह तुं केम सहन नथी करतो ? ग्रीष्मात पसंतप्तः अरण्ये क्षुधितः पिपासितः बहुशः गिम्हा संततो ऽणे छुहिओ पिवासिओ बहुसो ॥ संप्राप्ताः तियकभवे मरणदुःखं बहु यथातथा विद्यमानः संपतो तिरियंभवे । मरणंदुहं बहु विर्मूरंतो ॥ ८१ ॥
अर्थ- हे जीव ! तुं (तिरियभवे के० ) निर्यचना भवने विषे (अरणे के० ) अटवीमां (गिम्हायव के० ) ग्रीष्मऋतुना तडकावडे (संततो के) सारी पेठे तप्यो एबो, अने (बहुसो के०) घणी घणी (छुहिओ के०) क्षुधा वेदनाने सहन करतो एवो, अने (पिवासीओ के०) घणी घणो तृषा वेदनाने सहन करतो एवो, ने [यह के०] घणो घणो [ सूरंतो के ० ] खेद पामतो सतो [मरणदुहं के०] मरणनां दुःखने (संपत्तो के ० ) पाम्यो हतो. ॥ ८१ ॥
भावार्थ - हे आत्मन् ! जेम तें तीर्थचना भवमां शीत परिषह सहन कर्यो. तेम उष्ण कालमां [ग्रीष्मऋतु] एटले वैशाख जेठ महिनाना आकरा तापमां तें उष्ण परिषह सहन कर्यो. तेमां वली अतिशे तृषा वेदनी तथा अतिशे क्षुधा वेदनी तेणे करीने, तुं अत्यंत खेद पामतो सतो अनंतीवार मरण पाम्यो. परंतु ते दुःख विसरी आ भवमां थोडा तापने पण न सहन करतो, तुं पंखा प्रमुखे करीने वायुकायना जीवोनो घात करे छे. पण एम नथी विचारतो के, तिर्यच भवने विषे तथा नरक भवने विषे में अनंता तापनां दुःख सहन कर्या छे. ते दःखना आगल
2010_05
For Private & Personal Use Only
भाषांतर
सहित
॥ १४४॥
www.jainelibrary.org.
