________________
उपदेशप्रा.
॥५६॥
142 नियमजङ्गे उपवासत्रयं । स्वजावतो रात्रिपरिसेवने पूर्वार्ध, बहुशस्तदासेवने दशोपवासाः । अनाजोगतो तंज.३० खगवगवेखायामाचाम्लं । कलकांखलसमये आचाम्लं । साधुनिस्तु सर्वथा यावक्रीवं रात्रिनोजनं निषिचं, तस्य समीहाऽपि न कार्या, तत्करणेन महान्दोपः । श्रीपुरे धनेश्वरसूरयश्चतुर्मासी स्थिताः। गुरुरुपवासं कर्तुं न शक्नोति । अन्यदा पर्युषणापर्व समायातं । तत्र साधवोऽन्येऽपि श्राघाः षष्ठाष्टमादितपः कुर्वाणा अजूवन् । तदा सूरिदध्यो-“मयोपवासं कर्तुं न शक्यते तथाप्यद्योपवासं करोम्येव”। ध्यात्वेति सूरिः प्रथमं पौरुषी ततः पूर्वार्फ, ततोऽपाधं प्रत्याख्याति । अत्रान्तरे मुनयो जगुः-"वयम-13 नमानयामः, पार्यता" । गुरुनिरुक्तं-"अद्योपवास एव" । ततः सन्ध्याप्रतिक्रमणं कृतं । संस्तारकविधिजणित्वा गुरुणा संस्तारितं । तदा बुजुक्या निजा नायाति । मध्यरात्रौ सूरिः प्राह-"जो मुनयः !|2 उत्सूरं जायमानमस्ति, अन्नमानीयतां” । साधवो जगुः-"अद्यापि मध्यरात्रिविद्यते सूर्य उजतो नास्ति, शङ्खवादकेन शङ्खोऽपि वादिनो नास्ति, कुर्कुटा अपि न शब्दयन्ति, युष्माभिरेव वयं एवं पाविता यत्रात्रिनोजनान्मूलगुणहानिः स्यादतोऽधुना विहर्तुं गन्तुं न शक्यते, लोका अपि सुप्ताः सन्ति” । सूरिः स्माह-"शङ्खोऽम्जोधौ पितरं मिलितुं गतः, सूर्यस्य तु रथो जग्नः, कुर्कुटा अप्युड्डीयान्यत्र गता ननसि| |गताः, यतः
उयहिं सरेविण संख गय, कुक्कुल गया नहंसि । रह जग्गो सूरयतणो, तेण न विहार रत्ति ॥१॥ IP५६॥ थाकयेति साधवो जगुः-"यत्प्रनुषा प्रोच्यते तत्सत्यमेव, परं बुजुक्षिताः किं न कुर्वन्ति । यतः
Jain Education International 2010
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org
